Það var á heitavatnstönkunum í Öskjuhlíð sem hinn pólitíski glæpur var framinn. Eða eigum við að segja hinn pólitíski gjörningur, þegar menn í skjóli nætur í febrúarmánuði 1953 máluðu með risastóru letri á tankana "Ó $ vors lands." Og það stóð ekki á samsæriskenningum í Morgunblaðinu.
„Og þar var útlistað að kommúnistar hefðu svívirt Þjóðsönginn í nótt. Síðan var löng útlistun í fréttinni um hvernig skipanirnar hefðu komið beint frá Moskvu til þjóðarinnar á Þórsgötu 1 þar sem Sósíalistaflokkurinn hafði skrifstofur þá,“ segir Árni Björnsson þjóðháttafræðingur sem nú er orðinn 92 ára gamall. Hann var einn af meintum útsendara Stalíns á Íslandi.
Á þessum tíma var Árni á lokaári í Menntaskólanum í Reykjavík ásamt vini sínum Jökli Jakobssyni sem síðar varð eitt dáðast leikskáld þjóðarinnar. Hann segir Jökul hafa verið uppátækjasaman og skólafélagarnir ekki alltaf til í að fylgja honum en nokkrir látið til leiðast í þetta skipti.
„Og hann átti hugmyndina. Hann framdi líka gjörninginn. Tjargaði þessa stafi á hitaveitugeymana. En við hinir gerðum ekki annað í rauninni en að bera tjöru og kústa upp Öskjuhlíðina og síðan að standa á verði. Þetta var um miðja nótt.“
Já, Morgunblaðið var ekki í nokkrum vafa um „að einhverjir af fyrirliðum kommúnista hafi skipað að minnsta kosti tveimur vikapilta sinna að fara í skjóli nætur og myrkurs upp að geymunum.“ ....„Þið eigið að svívirða Þjóðsönginn, hafa hinir kommúnísku fyrirliðar sagt við hlaupadrengi sína," sagði Mogginn.
„Það kom okkur ekki beinlínis á óvart. Því til þess var leikurinn auðvitað gerður, að þetta vekti athygli. Þetta birtist ekki bara í Morgunblaðinu. Það birtist líka mynd af þessu í Vísi.“ Tilefni tiltæksins hafi verið var að bandarískir dátar væru aftur orðnir áberandi á götum Reykjavíkur eftir um sjö ára hlé.
„Þeir spókuðu sig og þóttu nokkuð góðir með sig. Þetta fór í taugarnar á mörgum. Ég man að Jökull hreytti stundum í þá: Hey look at me. Flestir skýrt hugsandi menn áttuðu sig á því að hættan af Rússum var lítið annað en yfirvarp. Það voru íslenskir athafnamenn sem vildu fá verkefni fyrir herinn. Alveg eins og verið hafði á stríðsárunum.“
Ungu mennirnir hafi viljað gera grín að veru hersins á Íslandi.
„Þetta voru auðvitað líka gamanmál en öllu gamni fylgir nokkur alvara,“ segir hinn 92 ára gamli meinti tilræðismaður við Þjóðsöng Íslendinga og góða siði.
