Erindisleysa Kennarasambandsins Ólafur Hauksson skrifar 9. desember 2024 07:03 Tilgangslausu fimm vikna verkfalli Kennarasambandsins var frestað daginn fyrir kosningar. Sú frétt var fljót að drukkna undan stjórnmálaþrefinu. Forysta kennara gat því læðst á brott án þess að standa fyrir máli sínu. Fimm vikna gíslataka Í fimm vikur hélt kennaraforystan litlum hluta af skólum landsins í gíslingu í gagnslausu, ótímabæru og skammarlegu tilraunaverkfalli. Sérstaklega kom verkfallið á fjórum völdum leikskólum illa við börnin, foreldra og aðstandendur. Börn á leikskólaaldri þurfa stöðuga gæslu og umönnun, sem eldri börn þurfa miklu síður. Fyrir þau 600 leikskólabörn sem voru án leikskóla í fimm vikur voru jafn margir fullorðnir frá vinnu eða öðrum verkefnum í fullu starfi að sinna litlu börnunum, oftast án launa eða með því að taka út frídaga næsta árs. Til viðbótar við veikindaforföll barnanna Álagið af leikskólaverkfallinu bættist ofan á þann veruleika foreldra að á þessum árum eru börnin mjög oft veik heima meðan þau taka út helstu smitsjúkdóma og herða ónæmiskerfið. Það var því hreinn og klár skepnuskapur af forystu kennarasambandsins að láta sér yfirleitt detta í hug að leggja niður störf á leikskólum. Reyndar virðist eitthvað hafa rofað til í kollinum á forystunni þegar hún bauðst til að hætta verkfallinu á leikskólunum gegn greiðslu lausnargjalds. Verkfallsboðunin var ótímabær Gagnrýni á vinnubrögð kennaraforystunnar hefur ekkert að gera með óskir kennara um bætt kjör vegna rýrnunar lífeyrisréttar. Kennarar eiga allt gott skilið, þar á meðal að fá nýjan kjarasamning. Það var hins vegar ljóst frá fyrsta degi að boðun tilraunaverkfalla í hluta skóla landsins var fullkomlega ótímabært frumhlaup. Enda skilaði þetta verkfall engu. Kennarar mættu ekki í tíma Í apríl síðastliðnum undirrituðu Kennarsambandið og sveitarfélögin viðræðuáætlun um kjarasamningsgerð. Engin niðurstaða fékkst í þær viðræður og sögðu kennarar sig einhliða frá samningsgerðinni. Í september vísuðu sveitarfélögin kjaradeilunni til sáttameðferðar hjá ríkissáttasemjara. Samninganefnd sveitarfélaganna taldi útilokað að árangur yrði af frekari viðræðum um „jöfnun launa“ vegna þess að kennarar hafi ekki lagt fram skýrar kröfur sem væru þó forsenda fyrir eiginlegum kjaraviðræðum. En strax eftir fyrsta fund hjá ríkissáttasemjara ákváðu kennarar að hefja atkvæðagreiðslu um boðun verkfalla í tilteknum skólum. Slappur Félagsdómur Samninganefnd sveitarfélaganna fór fram á að Félagsdómur úrskurðaði verkfallsboðun kennara ólöglega. Aðeins ætti að boða til verkfalla eftir að sáttasemjari hefði gert sitt ítrasta til að miðla málum, eftir atvikum með miðlunartillögu. Þá taldi samninganefndin að kennarasambandið hefði ekki lagt fram kröfugerð sem hægt væri að taka afstöðu til. Ekki væri minnst einu orði á eiginlegar útfærslur á kröfunni eða hvað hún myndi kosta launagreiðendur. Benti samninganefndin á að samkvæmt lögum um kjarasamninga opinberra starfsmanna þyrfti kröfugerðin að liggja fyrir til að samningaviðræður gætu átt sér stað. Þrátt fyrir þessa miklu galla á kröfugerðinni féllst Félagsdómur á sjónarmið kennara um að verkföll gætu þjónað þeim lögmæta tilgangi að stuðla að framgangi krafna þeirra. Þar skaut Félagsdómur sig rækilega í fótinn, því eftir 5 vikna verkfall voru kennarar og sveitarfélögin litlu nær um samningsgrundvöllinn. Dómarar Félagsdóms horfðu algjörlega framhjá forsögunni og skeyttu engu um það hversu ótímabært var að boða til verkfalla. Enda kom það á daginn, kennarar sáu sitt óvænna og frestuðu verkföllum. Vaðið út í vitleysuna Forysta kennarasambandsins sýndi ótrúlega grunnhyggni með því að vaða í verkföll án þess að vera með kröfugerðina á hreinu. Lýsandi fyrir tilgangsleysið er að þrjár af fimm verkfallsvikum fóru í að reyna að finna viðræðugrundvöll. Á meðan áttu engar samningaviðræður sér stað. Bara ef það hentar mér Kennarar vilja miða kjör sín við sérfræðinga á almennum vinnumarkaði. Hvergi hefur komið fram hjá hvaða fyrirtækjum eigi að finna þessa samanburðarsérfræðinga, hvort þeir eru til og hvort það myndi yfirleitt bæta kjör kennara. En þar sem kennarar eru opinberir starfsmenn, þá þurfa þeir ekki að fara eftir lögum um vinnudeilur á þeim almennum vinnumarkaði sem þeir þó vilja miða sig við. Samkvæmt þeim lögum er það skilyrði verkfallsboðunar að viðræður um framlagðar kröfur hafi reynst árangurslausar þrátt fyrir milligöngu sáttasemjara. Úr því kennarar vilja samsama sig við almenna vinnumarkaðinn, þá hefðu þeir að skaðlausu mátt haga kjaradeilu sinni í samræmi við það. Þá hefðu þeir rætt málin til þrautar hjá ríkissáttasemjara frekar en stinga af eftir fyrsta fund og æsa til verkfallboðunar. Höfundur er afi leikskólabarns. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kennaraverkfall 2024 Ólafur Hauksson Mest lesið Hvernig spyr ég gervigreind til að fá besta svarið? Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Klaufaskapur og reynsluleysi? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Klaufaskapur og reynsluleysi? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig spyr ég gervigreind til að fá besta svarið? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Afstæði Ábyrgðar Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjárhagslegt virði vörumerkja Elías Larsen skrifar Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson skrifar Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar Skoðun Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr skrifar Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar Skoðun Þetta er allt hinum að kenna! Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Sleppir ekki takinu svo auðveldlega aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir skrifar Skoðun Vill Sjálfstæðisflokkurinn láta taka sig alvarlega? Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Undirbúum börnin fyrir skólann með hjálp gervigreindar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Enginn skilinn eftir á götunni Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hví borgar útgerðin – ekki malarnáman? Guðmundur Edgarsson skrifar Skoðun Vantraust Flokks fólksins á Viðreisn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Sjá meira
Tilgangslausu fimm vikna verkfalli Kennarasambandsins var frestað daginn fyrir kosningar. Sú frétt var fljót að drukkna undan stjórnmálaþrefinu. Forysta kennara gat því læðst á brott án þess að standa fyrir máli sínu. Fimm vikna gíslataka Í fimm vikur hélt kennaraforystan litlum hluta af skólum landsins í gíslingu í gagnslausu, ótímabæru og skammarlegu tilraunaverkfalli. Sérstaklega kom verkfallið á fjórum völdum leikskólum illa við börnin, foreldra og aðstandendur. Börn á leikskólaaldri þurfa stöðuga gæslu og umönnun, sem eldri börn þurfa miklu síður. Fyrir þau 600 leikskólabörn sem voru án leikskóla í fimm vikur voru jafn margir fullorðnir frá vinnu eða öðrum verkefnum í fullu starfi að sinna litlu börnunum, oftast án launa eða með því að taka út frídaga næsta árs. Til viðbótar við veikindaforföll barnanna Álagið af leikskólaverkfallinu bættist ofan á þann veruleika foreldra að á þessum árum eru börnin mjög oft veik heima meðan þau taka út helstu smitsjúkdóma og herða ónæmiskerfið. Það var því hreinn og klár skepnuskapur af forystu kennarasambandsins að láta sér yfirleitt detta í hug að leggja niður störf á leikskólum. Reyndar virðist eitthvað hafa rofað til í kollinum á forystunni þegar hún bauðst til að hætta verkfallinu á leikskólunum gegn greiðslu lausnargjalds. Verkfallsboðunin var ótímabær Gagnrýni á vinnubrögð kennaraforystunnar hefur ekkert að gera með óskir kennara um bætt kjör vegna rýrnunar lífeyrisréttar. Kennarar eiga allt gott skilið, þar á meðal að fá nýjan kjarasamning. Það var hins vegar ljóst frá fyrsta degi að boðun tilraunaverkfalla í hluta skóla landsins var fullkomlega ótímabært frumhlaup. Enda skilaði þetta verkfall engu. Kennarar mættu ekki í tíma Í apríl síðastliðnum undirrituðu Kennarsambandið og sveitarfélögin viðræðuáætlun um kjarasamningsgerð. Engin niðurstaða fékkst í þær viðræður og sögðu kennarar sig einhliða frá samningsgerðinni. Í september vísuðu sveitarfélögin kjaradeilunni til sáttameðferðar hjá ríkissáttasemjara. Samninganefnd sveitarfélaganna taldi útilokað að árangur yrði af frekari viðræðum um „jöfnun launa“ vegna þess að kennarar hafi ekki lagt fram skýrar kröfur sem væru þó forsenda fyrir eiginlegum kjaraviðræðum. En strax eftir fyrsta fund hjá ríkissáttasemjara ákváðu kennarar að hefja atkvæðagreiðslu um boðun verkfalla í tilteknum skólum. Slappur Félagsdómur Samninganefnd sveitarfélaganna fór fram á að Félagsdómur úrskurðaði verkfallsboðun kennara ólöglega. Aðeins ætti að boða til verkfalla eftir að sáttasemjari hefði gert sitt ítrasta til að miðla málum, eftir atvikum með miðlunartillögu. Þá taldi samninganefndin að kennarasambandið hefði ekki lagt fram kröfugerð sem hægt væri að taka afstöðu til. Ekki væri minnst einu orði á eiginlegar útfærslur á kröfunni eða hvað hún myndi kosta launagreiðendur. Benti samninganefndin á að samkvæmt lögum um kjarasamninga opinberra starfsmanna þyrfti kröfugerðin að liggja fyrir til að samningaviðræður gætu átt sér stað. Þrátt fyrir þessa miklu galla á kröfugerðinni féllst Félagsdómur á sjónarmið kennara um að verkföll gætu þjónað þeim lögmæta tilgangi að stuðla að framgangi krafna þeirra. Þar skaut Félagsdómur sig rækilega í fótinn, því eftir 5 vikna verkfall voru kennarar og sveitarfélögin litlu nær um samningsgrundvöllinn. Dómarar Félagsdóms horfðu algjörlega framhjá forsögunni og skeyttu engu um það hversu ótímabært var að boða til verkfalla. Enda kom það á daginn, kennarar sáu sitt óvænna og frestuðu verkföllum. Vaðið út í vitleysuna Forysta kennarasambandsins sýndi ótrúlega grunnhyggni með því að vaða í verkföll án þess að vera með kröfugerðina á hreinu. Lýsandi fyrir tilgangsleysið er að þrjár af fimm verkfallsvikum fóru í að reyna að finna viðræðugrundvöll. Á meðan áttu engar samningaviðræður sér stað. Bara ef það hentar mér Kennarar vilja miða kjör sín við sérfræðinga á almennum vinnumarkaði. Hvergi hefur komið fram hjá hvaða fyrirtækjum eigi að finna þessa samanburðarsérfræðinga, hvort þeir eru til og hvort það myndi yfirleitt bæta kjör kennara. En þar sem kennarar eru opinberir starfsmenn, þá þurfa þeir ekki að fara eftir lögum um vinnudeilur á þeim almennum vinnumarkaði sem þeir þó vilja miða sig við. Samkvæmt þeim lögum er það skilyrði verkfallsboðunar að viðræður um framlagðar kröfur hafi reynst árangurslausar þrátt fyrir milligöngu sáttasemjara. Úr því kennarar vilja samsama sig við almenna vinnumarkaðinn, þá hefðu þeir að skaðlausu mátt haga kjaradeilu sinni í samræmi við það. Þá hefðu þeir rætt málin til þrautar hjá ríkissáttasemjara frekar en stinga af eftir fyrsta fund og æsa til verkfallboðunar. Höfundur er afi leikskólabarns.
Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar
Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar
Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar
Skoðun Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir skrifar
Skoðun Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir skrifar