Alþýðuhreyfing gegn auðvaldinu 20. apríl 2005 00:01 Það er dauði og djöfuls nauð þá dyggðasnauðir fantar safna auð með augun rauð en aðra brauðið vantar! Ég man hvað mér þótti þessi vísa alveg firnalega góð þegar ég heyrði hana fyrst enda eftir eitt af stórskáldum þjóðarinnar. Og hef margreynt það síðan að vilji maður verða almennilega sótillur og uppfullur af réttlátri reiði er nóg að hafa vísukorn þetta yfir nokkrum sinnum. Hún segir eiginlega allt sem segja þarf og á eins og Passíusálmarnir alltaf við. Er semsagt aldrei of oft kveðin. Og það var eitthvað í þessa veru sem ég las út úr merkilegri yfirlýsingu Agnesar Bragadóttur nú í síðustu viku. Aftur og aftur tekst Björgúlfum þessa lands að sölsa undir sameiginlegar eigur þjóðarinnar fyrir smánarpening og gera úr þeim stórfé. Græða óhugnanlega. En nú skal endi bundinn þar á. Alþýðan skal fá að græða næst. Sundruð erum við ekkert en sameinuð getum við myndað einn Björgúlfinn til. Og það var þetta sem hitti í mark hjá þrautpíndri og langsvekktri alþýðu þessa lands. Er nema von að ég og allir hinir bestvisserar blaðanna verðum svolítið spældir. Aldrei hefur mér tekist að virkja svo upphlaupsnáttúru Íslendinga. Það er stundum vafamál að nokkur taki eftir þessum pistlum mínum nema þá gamlir Tungnamenn sem finnst þeir merkilegir miðað við það hvað ég var nú óstýrilátur sem barn! Ég ætlast þessvegna ekki almennilega til að neinn taki mark á þessu nöldri en stendur nú annað upp á gamlan maóista en að vera á móti alþýðuhreyfingu sem tekst það sem okkur tókst aldrei í dreggjum '68 kynslóðarinnar að skaða efnahagslífið. Það klókasta í Agnesarupphlaupinu er einmitt að þar hefur kapítalískum blaðamanni á kapítalísku blaði tekist að virkja andstöðuna við hinn harða markaðskapítalisma markaðskapítalismanum einum í hag. Allavega ef allt gengur upp. Ef að Agnesi tekst það sem hún leggur upp með í grein sinni 11. apríl að safna saman nógu mörgum alþýðufjárfestum sem síðan styðja einn kjölfestufjárfesti til þess að eignast Símann. Ef þessu nýja fjárfestingafélagi tekst að gera það sama og Björgúlfar þessa lands hafa marggert og mér skilst á þessum sama pistli að hafi svikið ríkisfyrirtæki út úr ríkinu fyrir smánarverð,- þá græðir ekki bara þessi stofnfjárfestir heldur líka einhverjir 1000 eða 10 þúsund íslenskir alþýðumenn. Og þar með er réttlætinu fullnægt! Þetta er að vísu ekki réttlæti sem gagnast mikið fátækum einstæðum mæðrum sem eiga varla 250 þúsund í rassvasanum. En það er skárra fyrir þær að vita sig hafa verið rændar af alþýðuhreyfingu og einum björgúlfi heldur en tómum björgúlfum. Þetta er líklega í anda þess slagorðs amerískra framsóknarmanna, if jú kant bít þem, djóin þem. Ef þú getur ekki sigrað þá, gakktu þá til liðs við þá! En hinu er alveg ósvarað í öllu upphlaupi hvort eitthvert kapítalískt vit sé í þessu. Eru til dæmis líkur á því að alþýðuhreyfing Agnesar hafi sambærilegt vit á bísnes og björgúlfarnir? Hafi vit á hvenær á að kaupa og hvenær ekki? Hvenær ríkið er að selja á undirverði og hvenær á yfirverði? Undanfarin misseri hafa allir sem vettlingi geta valdið sameinast um að tala upp verð símans enda vilja menn síst að ríkið gefi fleiri ríkisfyrirtæki. En kannski er það einmitt við slíkar aðstæður sem björgúlfarnir halda sig til hlés, vita að nú er betra að sleppa því að kaupa og kaupa kannski frekar síma einhversstaðar austan við tjald. Og ekki megum við gleyma að mest af hinum svívirðilega gróða björgúlfanna er vegna væntinga sem markaðurinn hefur gagnvart fyrirtækjum þeirra þegar þau detta inn í kauphöllina. Alþýðumennirnir sem þar versla eru nefnilega þannig innréttaðir að þeir trúa á mátt og megin hins frjálsa ófyrirleitna kapítalisma sem svífst einskis í gróðafíkn sinni og hefur enga meiningu aðra en að græða meira. En ég er ekki eins viss um að þessi sami kauphallarmarkaður hafi sömu trú og sömu væntingar gagnvart fyrirtæki sem er í eigu alþýðuhreyfingar þar sem þátttakendur eru þekktastir fyrir að vera á móti hinum harða ófyrirleitna kapítalisma. Eða getur nokkur grætt á því sem hann vill ekki vera með í! Og þann dag öfunda ég Agnesi ekki þegar píslarvottar símabyltingarinnar geysast fram á ritvöllinn út af töpuðu hlutafé. Því auðvitað bregðast byltingar ekki. Þær éta alltaf börnin sín! Bjarni Harðarson Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Silfur Egils Silfur-Bréf Mest lesið Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun Skoðun Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego skrifar Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Sjá meira
Það er dauði og djöfuls nauð þá dyggðasnauðir fantar safna auð með augun rauð en aðra brauðið vantar! Ég man hvað mér þótti þessi vísa alveg firnalega góð þegar ég heyrði hana fyrst enda eftir eitt af stórskáldum þjóðarinnar. Og hef margreynt það síðan að vilji maður verða almennilega sótillur og uppfullur af réttlátri reiði er nóg að hafa vísukorn þetta yfir nokkrum sinnum. Hún segir eiginlega allt sem segja þarf og á eins og Passíusálmarnir alltaf við. Er semsagt aldrei of oft kveðin. Og það var eitthvað í þessa veru sem ég las út úr merkilegri yfirlýsingu Agnesar Bragadóttur nú í síðustu viku. Aftur og aftur tekst Björgúlfum þessa lands að sölsa undir sameiginlegar eigur þjóðarinnar fyrir smánarpening og gera úr þeim stórfé. Græða óhugnanlega. En nú skal endi bundinn þar á. Alþýðan skal fá að græða næst. Sundruð erum við ekkert en sameinuð getum við myndað einn Björgúlfinn til. Og það var þetta sem hitti í mark hjá þrautpíndri og langsvekktri alþýðu þessa lands. Er nema von að ég og allir hinir bestvisserar blaðanna verðum svolítið spældir. Aldrei hefur mér tekist að virkja svo upphlaupsnáttúru Íslendinga. Það er stundum vafamál að nokkur taki eftir þessum pistlum mínum nema þá gamlir Tungnamenn sem finnst þeir merkilegir miðað við það hvað ég var nú óstýrilátur sem barn! Ég ætlast þessvegna ekki almennilega til að neinn taki mark á þessu nöldri en stendur nú annað upp á gamlan maóista en að vera á móti alþýðuhreyfingu sem tekst það sem okkur tókst aldrei í dreggjum '68 kynslóðarinnar að skaða efnahagslífið. Það klókasta í Agnesarupphlaupinu er einmitt að þar hefur kapítalískum blaðamanni á kapítalísku blaði tekist að virkja andstöðuna við hinn harða markaðskapítalisma markaðskapítalismanum einum í hag. Allavega ef allt gengur upp. Ef að Agnesi tekst það sem hún leggur upp með í grein sinni 11. apríl að safna saman nógu mörgum alþýðufjárfestum sem síðan styðja einn kjölfestufjárfesti til þess að eignast Símann. Ef þessu nýja fjárfestingafélagi tekst að gera það sama og Björgúlfar þessa lands hafa marggert og mér skilst á þessum sama pistli að hafi svikið ríkisfyrirtæki út úr ríkinu fyrir smánarverð,- þá græðir ekki bara þessi stofnfjárfestir heldur líka einhverjir 1000 eða 10 þúsund íslenskir alþýðumenn. Og þar með er réttlætinu fullnægt! Þetta er að vísu ekki réttlæti sem gagnast mikið fátækum einstæðum mæðrum sem eiga varla 250 þúsund í rassvasanum. En það er skárra fyrir þær að vita sig hafa verið rændar af alþýðuhreyfingu og einum björgúlfi heldur en tómum björgúlfum. Þetta er líklega í anda þess slagorðs amerískra framsóknarmanna, if jú kant bít þem, djóin þem. Ef þú getur ekki sigrað þá, gakktu þá til liðs við þá! En hinu er alveg ósvarað í öllu upphlaupi hvort eitthvert kapítalískt vit sé í þessu. Eru til dæmis líkur á því að alþýðuhreyfing Agnesar hafi sambærilegt vit á bísnes og björgúlfarnir? Hafi vit á hvenær á að kaupa og hvenær ekki? Hvenær ríkið er að selja á undirverði og hvenær á yfirverði? Undanfarin misseri hafa allir sem vettlingi geta valdið sameinast um að tala upp verð símans enda vilja menn síst að ríkið gefi fleiri ríkisfyrirtæki. En kannski er það einmitt við slíkar aðstæður sem björgúlfarnir halda sig til hlés, vita að nú er betra að sleppa því að kaupa og kaupa kannski frekar síma einhversstaðar austan við tjald. Og ekki megum við gleyma að mest af hinum svívirðilega gróða björgúlfanna er vegna væntinga sem markaðurinn hefur gagnvart fyrirtækjum þeirra þegar þau detta inn í kauphöllina. Alþýðumennirnir sem þar versla eru nefnilega þannig innréttaðir að þeir trúa á mátt og megin hins frjálsa ófyrirleitna kapítalisma sem svífst einskis í gróðafíkn sinni og hefur enga meiningu aðra en að græða meira. En ég er ekki eins viss um að þessi sami kauphallarmarkaður hafi sömu trú og sömu væntingar gagnvart fyrirtæki sem er í eigu alþýðuhreyfingar þar sem þátttakendur eru þekktastir fyrir að vera á móti hinum harða ófyrirleitna kapítalisma. Eða getur nokkur grætt á því sem hann vill ekki vera með í! Og þann dag öfunda ég Agnesi ekki þegar píslarvottar símabyltingarinnar geysast fram á ritvöllinn út af töpuðu hlutafé. Því auðvitað bregðast byltingar ekki. Þær éta alltaf börnin sín! Bjarni Harðarson
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun
Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar
Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar
Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun