Bannlisti háskólanemans Kristófer Már Maronsson skrifar 15. maí 2016 09:00 Háskóli Íslands er ekki fyrir alla. Jafnt aðgengi að námi er ekki til staðar. Það geta að sjálfsögðu allir sótt um, þeir sem uppfylla ákveðnar kröfur gætu svo fengið samþykki og hafið nám. Það þýðir ekki að HÍ sé fyrir þá einstaklinga. Það þýðir heldur ekki að HÍ vilji ekki vera fyrir alla, en vegna fjármagnsskorts og afstöðu sumra kennara til lausnarinnar þá er það ekki mögulegt. Margt innan háskólans þarfnast meira fjármagns, en að mínu mati er upptaka fyrirlestra eitt það allra brýnasta. Háskóli Íslands býður í flestum fögum upp á hið gamla góða fyrirlestraform þar sem nemendur sitja og hlusta á kennarann, með stuttum kaffipásum inn á milli. Til þess að njóta fræðslu kennara þarf því að mæta á fyrirfram ákveðinn stað, sitja í sæti, taka mjög vel eftir, halda sér vakandi og sjúga í sig fræðin án þess að truflast í eina sekúndu. Fyrir hverja er svona háskólanám? Í stuttu máli mætti segja að það væri fyrir ofurheilbrigða, barnlausa einstaklinga búsetta á höfuðborgarsvæðinu, sem skara ekki fram úr í íþróttum eða þurfa að vinna fyrir sér á venjulegum dagvinnutíma. Fyrir þessa einstaklinga má samt ekkert bregða út af, strætó má ekki klikka, flensa má ekki ganga yfir landið, jarðarfarir mega ekki vera á skólatíma, árekstur í stundatöflu má ekki eiga sér stað eða hvað svo sem gæti mögulega komið í veg fyrir að þú mættir í fyrirlestur. Því fleiri fyrirlestrum sem þú missir af, því lengur ertu að læra efnið. Hverja er kerfið þá að útiloka? Fólk með sjúkdóma sem á skotstundu geta komið því kylliflötu í rúmið í einhvern tíma ætti ekki að fara í háskólann. Foreldrar ættu bara að sleppa þessu. Fólk af landsbyggðinni ætti ekkert að stunda nám við HÍ, afreksíþróttafólk sem ferðast út fyrir landsteinana fyrir Íslands hönd ætti frekar að fara í háskóla að ferlinum loknum. Svona mætti áfram telja, hvergi er gert ráð fyrir að háskólaneminn uppfylli nein þessara skilyrða. Viljum við senda slíkan bannlista sem skilaboð út til samfélagsins? Upptaka fyrirlestra er lausnin sem ég legg til. Þetta er vel þekkt í mörgum af fremstu háskólum heims. Fyrirlesturinn er tekinn upp og nemendur geta nálgast hann á netinu þrátt fyrir að geta ekki setið hann á tilsettum tíma. Ég lærði ekki línulega algebru með því að sitja fyrirlestra í Háskólabíó, ég fann mér frábærar upptökur frá MIT af svipuðu námskeiði. Tæknin er til staðar og með henni getum við stigið stórt skref í átt að því að jafna aðgengi að námi á Íslandi. Áhrifin eru víðtækari en margir gera sér grein fyrir. Ytri áhrif er hugtak sem notað er í hagfræði. Ytri áhrif verða þegar hagrænt atferli hefur í för með sér ávinning eða kostnað fyrir þriðja aðila án þess að sá aðili hafi valið að hljóta ávinninginn eða kostnaðinn. Jákvæð ytri áhrif veita því þriðja aðila ávinning en neikvæð ytri áhrif veita þriðja aðila kostnað. Margir mæta í fyrirlestra einungis til að mæta, en valda neikvæðum ytri áhrifum með því að trufla aðra, t.d. með því tala við vin sinn í tíma en það getur haft áhrif á einstaklinga nálægt þeim sem reyna að fylgjast með fyrirlestrinum. Aðrir mæta í tíma vel undirbúnir og spyrja kennarann spurninga sem hann svo svarar og allir sem hlusta fræðast meira um efnið. Þetta er dæmi um jákvæð ytri áhrif. Upptaka fyrirlestra hefði það í för með sér að meiri líkur en minni eru á því að vel undirbúnir nemendur myndu mæta í fyrirlestrana og því yrði aukinn ávinningur af kennslustundinni fyrir þá nema, en einnig þá sem myndu horfa á fyrirlesturinn á netinu í formi meiri fræðslu og tímasparnaðar. Formið myndi einnig henta þeim vel sem þyrftu að rifja upp efni fyrri fyrirlestra eða skerpa á ákveðnu efni námskeiðsins. Með upptöku fyrirlestra yrðu mörg vandamál úr sögunni, til dæmis að vera heima með veikt barn, búa á landsbyggðinni eða fá flensu. Áhrifin myndu að öllu jöfnu einnig skila sér í lægra brottfalli og hæfari útskriftarnemum auk þess sem aukinn möguleiki yrði á fjarnámi við Háskóla Íslands. Einnig þyrftu færri námsmenn á námslánum frá LÍN að halda því aukinn fjöldi nemenda gæti búið heima hjá sér, mögulega á framfærslu foreldra. Á dögunum var því haldið fram að svefnleysi væru hinar nýju reykingar. Sá sem lendir í andvökunótt þyrfti ekki að stressa sig á því að vakna um morguninn, hann gæti gengið að því vísu að fyrirlesturinn kæmi hvort sem er á netið. Minni umferð yrði á morgnana því svokallaðar B-manneskjur gætu lært á sínum forsendum, þegar þær eru best til þess fallnar að læra. Þannig má færa rök fyrir því að upptaka fyrirlestra sé bæði umhverfisvænni en núverandi form og stuðli að betri lýðheilsu nemenda. Skólakerfið gerir ráð fyrir því að fólk passi inn í fyrirframákveðinn kassa, en raunin er sú að fáir vilja lifa í kassa. Við þurfum því að bæta kerfið og fjarlægja kassann. Upptaka fyrirlestra er jafnréttismál, umhverfismál og lýðheilsumál. Samfélagið í heild myndi hagnast af því fyrirkomulagi. Það ætti að vera eitt af stærstu stefnumálum stjórnvalda í menntamálum að fjármagna upptöku fyrirlestra við Háskóla Íslands. Þá fyrst getum við farið að tala um jafnt aðgengi að námi. Greinin er hluti af greinaskriftaátaki Stúdentaráðs Háskóla Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kristófer Már Maronsson Tengdar fréttir Aukið fjármagn til Háskóla Íslands: Hlutfall nemenda á hvern kennara of hátt 14. maí 2016 09:00 Hvernig væri skóli án kennara? 12. maí 2016 09:00 Fjármögnun kennslu heilbrigðisstétta þarf að bæta til muna 13. maí 2016 09:00 Mest lesið Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir Skoðun Hefur þú tilkynnt um ofbeldi gegn barni? Alfa Jóhannsdóttir Skoðun Gildi kærleika og mannúðar Toshiki Toma Skoðun Valdið og samvinnuhugsjónin Kjartan Helgi Ólafsson Skoðun NPA breytti lífinu mínu Sveinbjörn Eggertsson Skoðun Skoðun Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Valdið og samvinnuhugsjónin Kjartan Helgi Ólafsson skrifar Skoðun NPA breytti lífinu mínu Sveinbjörn Eggertsson skrifar Skoðun Hefur þú tilkynnt um ofbeldi gegn barni? Alfa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Gildi kærleika og mannúðar Toshiki Toma skrifar Skoðun Hvernig tryggjum við samkeppnishæfni þjóðar? Jón Skafti Gestsson skrifar Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Flottu kjötauglýsingarnar í blöðunum... Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Grafarvogsgremjan Þorlákur Axel Jónsson skrifar Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Fjármögnuðu stríðsvél Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon skrifar Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? Finnbjörn A. Hermannsson skrifar Sjá meira
Háskóli Íslands er ekki fyrir alla. Jafnt aðgengi að námi er ekki til staðar. Það geta að sjálfsögðu allir sótt um, þeir sem uppfylla ákveðnar kröfur gætu svo fengið samþykki og hafið nám. Það þýðir ekki að HÍ sé fyrir þá einstaklinga. Það þýðir heldur ekki að HÍ vilji ekki vera fyrir alla, en vegna fjármagnsskorts og afstöðu sumra kennara til lausnarinnar þá er það ekki mögulegt. Margt innan háskólans þarfnast meira fjármagns, en að mínu mati er upptaka fyrirlestra eitt það allra brýnasta. Háskóli Íslands býður í flestum fögum upp á hið gamla góða fyrirlestraform þar sem nemendur sitja og hlusta á kennarann, með stuttum kaffipásum inn á milli. Til þess að njóta fræðslu kennara þarf því að mæta á fyrirfram ákveðinn stað, sitja í sæti, taka mjög vel eftir, halda sér vakandi og sjúga í sig fræðin án þess að truflast í eina sekúndu. Fyrir hverja er svona háskólanám? Í stuttu máli mætti segja að það væri fyrir ofurheilbrigða, barnlausa einstaklinga búsetta á höfuðborgarsvæðinu, sem skara ekki fram úr í íþróttum eða þurfa að vinna fyrir sér á venjulegum dagvinnutíma. Fyrir þessa einstaklinga má samt ekkert bregða út af, strætó má ekki klikka, flensa má ekki ganga yfir landið, jarðarfarir mega ekki vera á skólatíma, árekstur í stundatöflu má ekki eiga sér stað eða hvað svo sem gæti mögulega komið í veg fyrir að þú mættir í fyrirlestur. Því fleiri fyrirlestrum sem þú missir af, því lengur ertu að læra efnið. Hverja er kerfið þá að útiloka? Fólk með sjúkdóma sem á skotstundu geta komið því kylliflötu í rúmið í einhvern tíma ætti ekki að fara í háskólann. Foreldrar ættu bara að sleppa þessu. Fólk af landsbyggðinni ætti ekkert að stunda nám við HÍ, afreksíþróttafólk sem ferðast út fyrir landsteinana fyrir Íslands hönd ætti frekar að fara í háskóla að ferlinum loknum. Svona mætti áfram telja, hvergi er gert ráð fyrir að háskólaneminn uppfylli nein þessara skilyrða. Viljum við senda slíkan bannlista sem skilaboð út til samfélagsins? Upptaka fyrirlestra er lausnin sem ég legg til. Þetta er vel þekkt í mörgum af fremstu háskólum heims. Fyrirlesturinn er tekinn upp og nemendur geta nálgast hann á netinu þrátt fyrir að geta ekki setið hann á tilsettum tíma. Ég lærði ekki línulega algebru með því að sitja fyrirlestra í Háskólabíó, ég fann mér frábærar upptökur frá MIT af svipuðu námskeiði. Tæknin er til staðar og með henni getum við stigið stórt skref í átt að því að jafna aðgengi að námi á Íslandi. Áhrifin eru víðtækari en margir gera sér grein fyrir. Ytri áhrif er hugtak sem notað er í hagfræði. Ytri áhrif verða þegar hagrænt atferli hefur í för með sér ávinning eða kostnað fyrir þriðja aðila án þess að sá aðili hafi valið að hljóta ávinninginn eða kostnaðinn. Jákvæð ytri áhrif veita því þriðja aðila ávinning en neikvæð ytri áhrif veita þriðja aðila kostnað. Margir mæta í fyrirlestra einungis til að mæta, en valda neikvæðum ytri áhrifum með því að trufla aðra, t.d. með því tala við vin sinn í tíma en það getur haft áhrif á einstaklinga nálægt þeim sem reyna að fylgjast með fyrirlestrinum. Aðrir mæta í tíma vel undirbúnir og spyrja kennarann spurninga sem hann svo svarar og allir sem hlusta fræðast meira um efnið. Þetta er dæmi um jákvæð ytri áhrif. Upptaka fyrirlestra hefði það í för með sér að meiri líkur en minni eru á því að vel undirbúnir nemendur myndu mæta í fyrirlestrana og því yrði aukinn ávinningur af kennslustundinni fyrir þá nema, en einnig þá sem myndu horfa á fyrirlesturinn á netinu í formi meiri fræðslu og tímasparnaðar. Formið myndi einnig henta þeim vel sem þyrftu að rifja upp efni fyrri fyrirlestra eða skerpa á ákveðnu efni námskeiðsins. Með upptöku fyrirlestra yrðu mörg vandamál úr sögunni, til dæmis að vera heima með veikt barn, búa á landsbyggðinni eða fá flensu. Áhrifin myndu að öllu jöfnu einnig skila sér í lægra brottfalli og hæfari útskriftarnemum auk þess sem aukinn möguleiki yrði á fjarnámi við Háskóla Íslands. Einnig þyrftu færri námsmenn á námslánum frá LÍN að halda því aukinn fjöldi nemenda gæti búið heima hjá sér, mögulega á framfærslu foreldra. Á dögunum var því haldið fram að svefnleysi væru hinar nýju reykingar. Sá sem lendir í andvökunótt þyrfti ekki að stressa sig á því að vakna um morguninn, hann gæti gengið að því vísu að fyrirlesturinn kæmi hvort sem er á netið. Minni umferð yrði á morgnana því svokallaðar B-manneskjur gætu lært á sínum forsendum, þegar þær eru best til þess fallnar að læra. Þannig má færa rök fyrir því að upptaka fyrirlestra sé bæði umhverfisvænni en núverandi form og stuðli að betri lýðheilsu nemenda. Skólakerfið gerir ráð fyrir því að fólk passi inn í fyrirframákveðinn kassa, en raunin er sú að fáir vilja lifa í kassa. Við þurfum því að bæta kerfið og fjarlægja kassann. Upptaka fyrirlestra er jafnréttismál, umhverfismál og lýðheilsumál. Samfélagið í heild myndi hagnast af því fyrirkomulagi. Það ætti að vera eitt af stærstu stefnumálum stjórnvalda í menntamálum að fjármagna upptöku fyrirlestra við Háskóla Íslands. Þá fyrst getum við farið að tala um jafnt aðgengi að námi. Greinin er hluti af greinaskriftaátaki Stúdentaráðs Háskóla Íslands.
Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir Skoðun
Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu Frans páfa - sem tók sér nafn verndardýrlings dýra og náttúru Árni Stefán Árnason skrifar
Skoðun Er ég að svindla? – Um sambýli manns og gervigreindar í sköpun og þekkingu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir Skoðun