Er hægt að læknast af ólæknandi sjúkdómum? Hildur M. Jónsdóttir skrifar 14. febrúar 2020 11:00 Ég er búin að safna á mig sjúkdómsgreiningum allt mitt líf og verið stimpluð með alls kyns sjálfsofnæmissjúkdóma og aðra króníska kvilla sem hafa gert mér erfitt fyrir og hafa versnað með árunum. Skilaboðin sem ég fékk frá læknum og öðru heilbrigðisstarfsfólki voru að ég væri með ólæknandi sjúkdóma sem ég þyrfti að læra að lifa með, ég þyrfti að sætta mig við orðinn hlut og gera mér ekki of miklar vonir um bata. Það væri bara álag á taugakerfið sem gerði einkenni mín verri. Ég var orðin svo slæm fyrir um átta árum síðan að ég svaf ekki lengur en í klukkustund í senn, ég náði að vera á fótum að meðaltali um 2 tíma á dag, ég var undirlögð í krónískum verkjum, algjöru magnleysi, daglegum mígreniköstum og andlega heilsan var orðin mjög slæm. En sem betur fer gafst ég aldrei upp að leita að lausnum. Það var langur og strangur vegur, sem skilaði mér bættri líðan inn á milli en svo fór allt aftur á sama veg. Þar til fyrir fjórum árum síðan, þá náði ég að setja saman prógramm eftir margra mánaða rannsóknarvinnu og tilraunastarfsemi með sjálfa mig, sem skilaði því að ég varð alfarið einkennalaus af mínum sjúkdómum. Það helsta sem hrjáði mig var mjög mikil vefjagigt, síþreyta, krónískt mígreni, vanvirkur skjaldkirtill, liðagigt, slitgigt, hormónaójafnvægi, hjartsláttaróregla, lélegt ónæmiskerfi og iðraólga og á síðustu árum bættist við þunglyndi og kvíði. Mín helstu einkenni voru miklir verkir um allan líkama, þungi yfir brjóstkassanum, hraður hjartsláttur, auka slög og óreglulegur hjartsláttur, lélegur svefn, endurteknar sýkingar, nær daglegt mígreni, gríðarlegt úthaldsleysi, þreyta og orkuleysi, vöðvarýrnun og vöðvaslappleiki, þurrka- og kláðabelttir á húð, þurr augu, munnangur, exsem í hársverði, mikill verkur í hrygg eftir samfallsbrot sem ég fékk í alvarlegu bílslysi fyrir mörgum árum, verkir í og útfrá hálsi eftir hálshnykk sem ég fékk í sama bílslysi, verkir í fingrum, öxlum, hnjám og mjöðmum, auk mikilla verkja undir il. Ég var stöðugt með magakrampa, brjóstsviða, uppþembu, ristilkrampa og krónískt harðlífi, ég var með ofvirka blöðru og endurteknar þvagfærasýkingar, var alla tíð með mikla verki í kringum blæðingar, brjóstin á mér voru mjög bólgin og ég emjaði ef einhver rakst í þau, ég fékk blöðrur á eggjastokka, ég var skorin upp við blöðrumyndunum á skjaldkirtli og þá uppgötvaðist æxli á bak við skjaldkirtilinn sem var skorið burt, ég fór í keiluskurð vegna 3ja til 4ra stigs frumubreytinga, ég var með endurtekin þursabit og svona gæti ég haldið áfram lengi vel. Í dag er ég alveg einkennalaus ef ég held mig að fullu við prógrammið mitt. Þá er það spurningin, er ég læknuð eða eru sjúkdómarnir bara í dvala? Fyrir mig skiptir það í raun engu máli því ég er komin með orkuna mína, fullt starfsþrek, farin að sofa eins og engill, er verkjalaus, meltingin virkar eins og vel smurð vél, ég verð nánast aldrei veik, en ef ég fæ einhverja flensu eða pest, þá afgreiði ég hana á um sólarhring í stað þess að liggja í fleiri fleiri daga eins og venjan var hjá mér, ég er komin með þol umfram konu á mínum aldri og vöðvastyrkurinn er kominn til baka sem mér var sagt að myndi aldrei geta gerst og hamingjustigið er eðlilega á stöðugri uppleið. Í dag myndi ég ekki greinast með neinn af mínum fyrri sjúkdómum, þar sem margir eru greindir út frá einkennum sem eru ekki lengur til staðar hjá mér og bólguþætti í blóði sem ekki mælist lengur. Út frá því væri hægt að segja að ég væri ekki lengur með þessa sjúkdóma. Hins vegar veit ég að ef ég færi út af prógramminu mínu, þá færu fyrri einkenni að læðast að mér aftur og þess væri ekki lengi að bíða að ég yrði aftur jafn veik og ég var. Það sem ég finn fyrir enn í dag er að ef ég borða eitthvað sem ég ekki þoli eða streitan verður of mikil hjá mér, þá læðist mígrenið inn og ég tek ennþá í dag öðru hverju lyf við mígreni. Öll önnur lyf eru löngu dottin út hjá mér, eins og lyf við vefjagigtinni, svefnlyf, þunglyndislyf, magasýrulyf, bólguminnkandi lyf, sterk verkjalyf og fleiri og fleiri. Eins og ég lít á þetta í dag er að allir þessir sjúkdómar eiga sameiginlega orsök og leiðin til að vinna bug á þeim er að koma ákveðnum líkamskerfum aftur í jafnvægi. Með ákveðnum breytingum á mataræði og lífsstíl hef ég getað stutt líkaminn í að koma á þessu jafnvægi og stutt hann aftur til heilsu. Ég er ekki að halda því fram að þetta sé einfalt, til að ná þessu þarf að umbreyta mataræði og lífsstíl með afgerandi hætti, en ef aukinn fjöldi fólks færi þessa leið þá myndi það hafa gríðarleg áhrif á samfélagið og heilbrigðiskerfið í heild. Höfundur er heilsuráðgjafi og stofnandi Heilsubankans. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Heilsa Hildur M. Jónsdóttir Mest lesið Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson Skoðun Skoðun Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Skoðun Getur Ísland staðið fremst í heilsutækni? Arna Harðardóttir skrifar Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar Skoðun Fjármál framhaldsskóla Róbert Ferdinandsson skrifar Skoðun Mikilvægi lágþröskulda þjónustu fyrir geðheilbrigði ungs fólks Eva Rós Ólafsdóttir skrifar Skoðun Varhugaverð sjónarmið eða raunsæ leið? Eggert Sigurbergsson skrifar Sjá meira
Ég er búin að safna á mig sjúkdómsgreiningum allt mitt líf og verið stimpluð með alls kyns sjálfsofnæmissjúkdóma og aðra króníska kvilla sem hafa gert mér erfitt fyrir og hafa versnað með árunum. Skilaboðin sem ég fékk frá læknum og öðru heilbrigðisstarfsfólki voru að ég væri með ólæknandi sjúkdóma sem ég þyrfti að læra að lifa með, ég þyrfti að sætta mig við orðinn hlut og gera mér ekki of miklar vonir um bata. Það væri bara álag á taugakerfið sem gerði einkenni mín verri. Ég var orðin svo slæm fyrir um átta árum síðan að ég svaf ekki lengur en í klukkustund í senn, ég náði að vera á fótum að meðaltali um 2 tíma á dag, ég var undirlögð í krónískum verkjum, algjöru magnleysi, daglegum mígreniköstum og andlega heilsan var orðin mjög slæm. En sem betur fer gafst ég aldrei upp að leita að lausnum. Það var langur og strangur vegur, sem skilaði mér bættri líðan inn á milli en svo fór allt aftur á sama veg. Þar til fyrir fjórum árum síðan, þá náði ég að setja saman prógramm eftir margra mánaða rannsóknarvinnu og tilraunastarfsemi með sjálfa mig, sem skilaði því að ég varð alfarið einkennalaus af mínum sjúkdómum. Það helsta sem hrjáði mig var mjög mikil vefjagigt, síþreyta, krónískt mígreni, vanvirkur skjaldkirtill, liðagigt, slitgigt, hormónaójafnvægi, hjartsláttaróregla, lélegt ónæmiskerfi og iðraólga og á síðustu árum bættist við þunglyndi og kvíði. Mín helstu einkenni voru miklir verkir um allan líkama, þungi yfir brjóstkassanum, hraður hjartsláttur, auka slög og óreglulegur hjartsláttur, lélegur svefn, endurteknar sýkingar, nær daglegt mígreni, gríðarlegt úthaldsleysi, þreyta og orkuleysi, vöðvarýrnun og vöðvaslappleiki, þurrka- og kláðabelttir á húð, þurr augu, munnangur, exsem í hársverði, mikill verkur í hrygg eftir samfallsbrot sem ég fékk í alvarlegu bílslysi fyrir mörgum árum, verkir í og útfrá hálsi eftir hálshnykk sem ég fékk í sama bílslysi, verkir í fingrum, öxlum, hnjám og mjöðmum, auk mikilla verkja undir il. Ég var stöðugt með magakrampa, brjóstsviða, uppþembu, ristilkrampa og krónískt harðlífi, ég var með ofvirka blöðru og endurteknar þvagfærasýkingar, var alla tíð með mikla verki í kringum blæðingar, brjóstin á mér voru mjög bólgin og ég emjaði ef einhver rakst í þau, ég fékk blöðrur á eggjastokka, ég var skorin upp við blöðrumyndunum á skjaldkirtli og þá uppgötvaðist æxli á bak við skjaldkirtilinn sem var skorið burt, ég fór í keiluskurð vegna 3ja til 4ra stigs frumubreytinga, ég var með endurtekin þursabit og svona gæti ég haldið áfram lengi vel. Í dag er ég alveg einkennalaus ef ég held mig að fullu við prógrammið mitt. Þá er það spurningin, er ég læknuð eða eru sjúkdómarnir bara í dvala? Fyrir mig skiptir það í raun engu máli því ég er komin með orkuna mína, fullt starfsþrek, farin að sofa eins og engill, er verkjalaus, meltingin virkar eins og vel smurð vél, ég verð nánast aldrei veik, en ef ég fæ einhverja flensu eða pest, þá afgreiði ég hana á um sólarhring í stað þess að liggja í fleiri fleiri daga eins og venjan var hjá mér, ég er komin með þol umfram konu á mínum aldri og vöðvastyrkurinn er kominn til baka sem mér var sagt að myndi aldrei geta gerst og hamingjustigið er eðlilega á stöðugri uppleið. Í dag myndi ég ekki greinast með neinn af mínum fyrri sjúkdómum, þar sem margir eru greindir út frá einkennum sem eru ekki lengur til staðar hjá mér og bólguþætti í blóði sem ekki mælist lengur. Út frá því væri hægt að segja að ég væri ekki lengur með þessa sjúkdóma. Hins vegar veit ég að ef ég færi út af prógramminu mínu, þá færu fyrri einkenni að læðast að mér aftur og þess væri ekki lengi að bíða að ég yrði aftur jafn veik og ég var. Það sem ég finn fyrir enn í dag er að ef ég borða eitthvað sem ég ekki þoli eða streitan verður of mikil hjá mér, þá læðist mígrenið inn og ég tek ennþá í dag öðru hverju lyf við mígreni. Öll önnur lyf eru löngu dottin út hjá mér, eins og lyf við vefjagigtinni, svefnlyf, þunglyndislyf, magasýrulyf, bólguminnkandi lyf, sterk verkjalyf og fleiri og fleiri. Eins og ég lít á þetta í dag er að allir þessir sjúkdómar eiga sameiginlega orsök og leiðin til að vinna bug á þeim er að koma ákveðnum líkamskerfum aftur í jafnvægi. Með ákveðnum breytingum á mataræði og lífsstíl hef ég getað stutt líkaminn í að koma á þessu jafnvægi og stutt hann aftur til heilsu. Ég er ekki að halda því fram að þetta sé einfalt, til að ná þessu þarf að umbreyta mataræði og lífsstíl með afgerandi hætti, en ef aukinn fjöldi fólks færi þessa leið þá myndi það hafa gríðarleg áhrif á samfélagið og heilbrigðiskerfið í heild. Höfundur er heilsuráðgjafi og stofnandi Heilsubankans.
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson skrifar
Skoðun Framtíð Íslands: Frá áli til gervigreindar – Tækifæri fimmtu iðnbyltingarinnar Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Eiga foreldrar í háskólanámi raunverulega jafnan aðgang að námi? Hrund Steinsdóttir skrifar
Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun
Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson Skoðun