Er menntakerfið okkar orðið úrelt? Alexander Ívar Logason skrifar 3. febrúar 2021 09:01 Er Menntakerfið okkar orðið úrelt? Þetta er eflaust spurning sem margir hafa spurt sig eða verið spurðir. Þetta er spurning sem ég hef verið í miklum vangaveltum yfir frá blautu barnsbeini. Mitt mat á menntakerfinu er að það sé orðið frekar úrelt og fylgi ekki nútímanum, það vantar að kenna krökkum hluti sem eru nauðsynlegir til þess að læra betur á daglegt líf og tel ég því vera full ástæða til að krefjast breytinga. Landið og menningin hefur þróast en menntakerfið á enn langt í land með að fylgja þessari þróun. Það að ég (16 ára strákur úr Víðistaðaskóla) tel mig knúinn til þess að skrifa þennan pistil sýnir í hversu vondum málum ég tel menntakerfið vera komið í. Ég og mínir félagar erum að krefjast breytinga á því sem okkur finnst vanta upp á til að menntakerfið fylgir þeirri þróun sem hefur átt sér stað. Skólinn hefur mikil áhrif á mótun ungra krakka og þess vegna viljum við auðvitað að þau mótist á þann hátt að þau séu tilbúinn til að fara út í lífið, með kennslu og reynslu sem tengist nútímanum og heiminum en ekki bara stærðfræði og íslensku. Auðvitað tel ég stærðfræði- og íslenskukennslu vera nauðsynleg fög, en það er svo margt annað sem við þurfum einnig að læra og okkar mat er að það er ekki verið að uppfylla þessa þörf sem við teljum þurfa í raun og veru til þess að gera okkur tilbúinn fyrir lífið og framtíðina. Þessi umræða kom upp í vinahópnum mínum fyrir nokkru síðan þegar við áttuðum okkur á því að nú væri skólaskyldu okkar að fara að ljúka. Við litum yfir undanfarin ár og hvað væri það sem hefði gagnast okkur í námi og hvað ekki. Var það mat okkar að það er ansi margt sem skiptir máli í lífinu sem ekki er kennt í skóla. Ég tel skólann vera frábæran vettvang til að fræða krakka um mál sem þessi og þá vonandi í framhaldinu eykst þekking og vitneskja krakka sem myndi leiða til minni eineltis. Því eins og svo oft er sagt þá eru fordómar einfaldlega fáfræði. Því viljum við koma þessu sem víðast og vekja sem mesta athygli á málstaðnum okkar sem við trúum svo heitt á. Við drifum okkur heim þann dag og skrifuðum niður allar okkar tillögur að breytingum í skjal. Þar myndaðist listi sem við fjölluðum um og rökstyddum ítarlega okkar tillögur sem má sjá hér að neðan: Að kynfræðsla verði efld. Tryggja þurfi hinsegin fræðslu í námskrá alla grunnskóla (jafnframt tryggja hinsegin fræðslu í kennaranámi). Auka og efla skuli tölvukennslu á unglingastigi. Læra um mannréttindi okkar. Hægt væri að taka stöðupróf í skólasundi á unglingastigi, ef nemandi nær góðum árangri fær hann að velja annarskonar hreyfingu en skólasund. Tryggja þurfi fræðslu um geðheilsu. Tryggja þurfi heilbrigðisfræðslu. Auka og efla fjarmálalæsi. Bæta og auka starfskennslu. Tryggja þurfi fræðslu um heimsvandamál í samtíð við heiminn. Viðbrögð við þessum tillögum hafa flest verið jákvæð og við höfum náð ágætum árangri með að koma okkar tillögum á framfæri. Við stofnuðum félagið „Menntakerfið okkar“ og erum nú með marga sem styðja við bakið á okkur og eru að hjálpa okkur að koma óskum okkar um breytingar á framfæri. Við erum búin að senda tillögur okkar á alla stjórnmálaflokkana og fengum svar frá sumum. Píratar, Viðreisn og Framsóknarflokkurinn tóku best á móti okkar tillögum og hrósuðu okkur hásterkt fyrir okkar frumkvæði. Nú höfum við farið á marga fundi með allskonar fólki, sent ótal marga tölvupósta og kominn með yfir 600 undirskriftir sem styðja við okkar verkefni. Við funduðum með Mennta- og menningarmálaráðherra fyrir rúmum hálfum mánuði þar sem hún tók vel á móti okkur, þar sást að henni er virkilega annt um starf sitt. Sumar tillögur voru í vinnslu og aðrar var hún óviss með og þurfti að skoða nánar. Þótt okkur sé búið að ganga ágætlega ætlum við að sýna þverlyndi og einurð og halda áfram þar til okkar tillögur eru komnar í gegn. Hvatning okkar eru öll þau jákvæðu skilaboð sem við höfum fengið, þar sem krakkar sárbæna okkur að halda áfram því sem við erum að gera, að loksins skilji þau einhver. Dagsdaglega sé ég einelti, fordóma og vanvirðingu, bæði á netinu og í raunveruleikanum. Kvennhaturs, homofóbísku, rasísku og transfóbísku hlutirnir sem ég heyri krakka hreyta frá sér dagsdaglega eins og hverjar aðrar setningar, að niðurlægja jaðarsetta hópa í okkar samfélagi er ekki í lagi og ég held að hver sem er gæti verið sammála okkur. Hér eru dæmi um skilaboð sem ég og mínir vinir höfum þurft að þola: Drullaðu þér í eldhúsið og farðu að elda. Þið eruð fatlaðasta fólk sem ég hef séð. Þegiðu kona. Þú ert bara feit svo þú skalt þegja. Hinseginleikinn hjálpar engum. Skíttu í þig. Fat tub og shit. Djöfull er fólk orðið miklir aumingjar. Og fleira og fleira... Þetta finnst mér vera nóg og góð rök til þess að mennta- og menningarmálaráðuneytið taki sig á og stuðli að aukinni víðsýni hjá nemendum. Við viljum fyrst og fremst að nemendum líði vel í skóla þar sem þau munu verja miklum tíma af sinni bernsku. Að starfshættir grunnskólans skuli mótast af umburðarlyndi, kærleika, víðsýni og jafnrétti. Þetta er mín skoðun sem og yfir 600 einstaklinga sem finnst mega betrumbæta menntakerfi í grunnskólum Íslands. Nú endurtek ég þessa umtöluðu spurningu. Er menntakerfið okkar orðið úrelt? Höfundur er formaður félagsins Menntakerfið okkar og nemandi í Víðistaðaskóla. Instagram: Menntakerfidokkar Facebook: Menntakerfidokkar Twitter: Menntakerfid Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Mest lesið Kæra vinkona Margrét Pála María Ösp Ómarsdóttir,Tinna Björg Kristinsdóttir Skoðun Gerræðisleg og hjartalaus leyfisveiting, sem stöðva verður! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Þurfa kennarar full laun? Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Dýrkeypt skiptimynt! María Védís Ólafsdóttir Skoðun Opið bréf til stjórnar Leikfélags Reykjavíkur Margrét Tryggvadóttir Skoðun Kristið fólk er ekki betra en annað fólk Bjarni Karlsson Skoðun Ráðningarvernd samrýmist grunnstoðum lýðræðisins Kolbrún Halldórsdóttir Skoðun Fagmenntun er réttur barna en ekki lúxus Bentína Þórðardóttir,Ingibjörg Jónasdóttir,Júlía Guðbrandsdóttir,Sigríður Sigurjónsdóttir Skoðun Sjálfsögð krafa um upplýsingar um slit kjaraviðræðna Ragnar Sigurðsson Skoðun Reykjalundur í 80 ár Pétur Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun Flugöryggi á Reykjavíkurflugvelli Helga Þórðardóttir skrifar Skoðun Kerecis og innviðauppbygging Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Svar til Höllu – Varasjóður VR Þorsteinn Skúli Sveinsson skrifar Skoðun Sjálfsögð krafa um upplýsingar um slit kjaraviðræðna Ragnar Sigurðsson skrifar Skoðun Fagmenntun er réttur barna en ekki lúxus Bentína Þórðardóttir,Ingibjörg Jónasdóttir,Júlía Guðbrandsdóttir,Sigríður Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Kristið fólk er ekki betra en annað fólk Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Þurfa kennarar full laun? Elín Erna Steinarsdóttir skrifar Skoðun Lýðræðið kostar Hákon Gunnarsson skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnar Leikfélags Reykjavíkur Margrét Tryggvadóttir skrifar Skoðun Dýrkeypt skiptimynt! María Védís Ólafsdóttir skrifar Skoðun Reykjalundur í 80 ár Pétur Magnússon skrifar Skoðun Ráðningarvernd samrýmist grunnstoðum lýðræðisins Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Gerræðisleg og hjartalaus leyfisveiting, sem stöðva verður! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Hugleiðingar leikskólakennara í verkfalli Elín Gíslína Steindórsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til þingmanna frá húsmóður í Vesturbænum Margrét Kristín Blöndal skrifar Skoðun Opið bréf til kennara og stjórnenda allra framhaldsskóla Klara Nótt Egilson skrifar Skoðun Kæra vinkona Margrét Pála María Ösp Ómarsdóttir,Tinna Björg Kristinsdóttir skrifar Skoðun Sjúkraflug í vondri stöðu - hvenær verður brugðist við? Sif Huld Albertsdóttir skrifar Skoðun Fangelsi Framsóknarflokksins Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Menntun í gíslingu hrímþursa Þorsteinn Gunnarsson skrifar Skoðun Viltu vinna með framtíðinni? Helga Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Færum fanga úr fortíðinni Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Getur hver sem er sinnt besta starfi í heimi? Sveinlaug Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hugleiðing um listamannalaun IV Þórhallur Guðmundsson skrifar Skoðun Styðjum Áslaugu Örnu – sameinumst um grunngildin Hópur Sjálfstæðismanna skrifar Skoðun Sjálfbærni íslenskra fyrirtækja er ekki lengur valkostur Ísabella Ósk Másdóttir,Guðni Þór Þórsson,Arent Orri J. Claessen skrifar Skoðun Minnihlutavernd í fjöleignarhúsum Sigurður Orri Hafþórsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin þarf aðhald Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Undir faglegri leiðsögn kennara blómstra börn Jónína Hauksdóttir skrifar Skoðun Donald Trump og tollarnir Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Sjá meira
Er Menntakerfið okkar orðið úrelt? Þetta er eflaust spurning sem margir hafa spurt sig eða verið spurðir. Þetta er spurning sem ég hef verið í miklum vangaveltum yfir frá blautu barnsbeini. Mitt mat á menntakerfinu er að það sé orðið frekar úrelt og fylgi ekki nútímanum, það vantar að kenna krökkum hluti sem eru nauðsynlegir til þess að læra betur á daglegt líf og tel ég því vera full ástæða til að krefjast breytinga. Landið og menningin hefur þróast en menntakerfið á enn langt í land með að fylgja þessari þróun. Það að ég (16 ára strákur úr Víðistaðaskóla) tel mig knúinn til þess að skrifa þennan pistil sýnir í hversu vondum málum ég tel menntakerfið vera komið í. Ég og mínir félagar erum að krefjast breytinga á því sem okkur finnst vanta upp á til að menntakerfið fylgir þeirri þróun sem hefur átt sér stað. Skólinn hefur mikil áhrif á mótun ungra krakka og þess vegna viljum við auðvitað að þau mótist á þann hátt að þau séu tilbúinn til að fara út í lífið, með kennslu og reynslu sem tengist nútímanum og heiminum en ekki bara stærðfræði og íslensku. Auðvitað tel ég stærðfræði- og íslenskukennslu vera nauðsynleg fög, en það er svo margt annað sem við þurfum einnig að læra og okkar mat er að það er ekki verið að uppfylla þessa þörf sem við teljum þurfa í raun og veru til þess að gera okkur tilbúinn fyrir lífið og framtíðina. Þessi umræða kom upp í vinahópnum mínum fyrir nokkru síðan þegar við áttuðum okkur á því að nú væri skólaskyldu okkar að fara að ljúka. Við litum yfir undanfarin ár og hvað væri það sem hefði gagnast okkur í námi og hvað ekki. Var það mat okkar að það er ansi margt sem skiptir máli í lífinu sem ekki er kennt í skóla. Ég tel skólann vera frábæran vettvang til að fræða krakka um mál sem þessi og þá vonandi í framhaldinu eykst þekking og vitneskja krakka sem myndi leiða til minni eineltis. Því eins og svo oft er sagt þá eru fordómar einfaldlega fáfræði. Því viljum við koma þessu sem víðast og vekja sem mesta athygli á málstaðnum okkar sem við trúum svo heitt á. Við drifum okkur heim þann dag og skrifuðum niður allar okkar tillögur að breytingum í skjal. Þar myndaðist listi sem við fjölluðum um og rökstyddum ítarlega okkar tillögur sem má sjá hér að neðan: Að kynfræðsla verði efld. Tryggja þurfi hinsegin fræðslu í námskrá alla grunnskóla (jafnframt tryggja hinsegin fræðslu í kennaranámi). Auka og efla skuli tölvukennslu á unglingastigi. Læra um mannréttindi okkar. Hægt væri að taka stöðupróf í skólasundi á unglingastigi, ef nemandi nær góðum árangri fær hann að velja annarskonar hreyfingu en skólasund. Tryggja þurfi fræðslu um geðheilsu. Tryggja þurfi heilbrigðisfræðslu. Auka og efla fjarmálalæsi. Bæta og auka starfskennslu. Tryggja þurfi fræðslu um heimsvandamál í samtíð við heiminn. Viðbrögð við þessum tillögum hafa flest verið jákvæð og við höfum náð ágætum árangri með að koma okkar tillögum á framfæri. Við stofnuðum félagið „Menntakerfið okkar“ og erum nú með marga sem styðja við bakið á okkur og eru að hjálpa okkur að koma óskum okkar um breytingar á framfæri. Við erum búin að senda tillögur okkar á alla stjórnmálaflokkana og fengum svar frá sumum. Píratar, Viðreisn og Framsóknarflokkurinn tóku best á móti okkar tillögum og hrósuðu okkur hásterkt fyrir okkar frumkvæði. Nú höfum við farið á marga fundi með allskonar fólki, sent ótal marga tölvupósta og kominn með yfir 600 undirskriftir sem styðja við okkar verkefni. Við funduðum með Mennta- og menningarmálaráðherra fyrir rúmum hálfum mánuði þar sem hún tók vel á móti okkur, þar sást að henni er virkilega annt um starf sitt. Sumar tillögur voru í vinnslu og aðrar var hún óviss með og þurfti að skoða nánar. Þótt okkur sé búið að ganga ágætlega ætlum við að sýna þverlyndi og einurð og halda áfram þar til okkar tillögur eru komnar í gegn. Hvatning okkar eru öll þau jákvæðu skilaboð sem við höfum fengið, þar sem krakkar sárbæna okkur að halda áfram því sem við erum að gera, að loksins skilji þau einhver. Dagsdaglega sé ég einelti, fordóma og vanvirðingu, bæði á netinu og í raunveruleikanum. Kvennhaturs, homofóbísku, rasísku og transfóbísku hlutirnir sem ég heyri krakka hreyta frá sér dagsdaglega eins og hverjar aðrar setningar, að niðurlægja jaðarsetta hópa í okkar samfélagi er ekki í lagi og ég held að hver sem er gæti verið sammála okkur. Hér eru dæmi um skilaboð sem ég og mínir vinir höfum þurft að þola: Drullaðu þér í eldhúsið og farðu að elda. Þið eruð fatlaðasta fólk sem ég hef séð. Þegiðu kona. Þú ert bara feit svo þú skalt þegja. Hinseginleikinn hjálpar engum. Skíttu í þig. Fat tub og shit. Djöfull er fólk orðið miklir aumingjar. Og fleira og fleira... Þetta finnst mér vera nóg og góð rök til þess að mennta- og menningarmálaráðuneytið taki sig á og stuðli að aukinni víðsýni hjá nemendum. Við viljum fyrst og fremst að nemendum líði vel í skóla þar sem þau munu verja miklum tíma af sinni bernsku. Að starfshættir grunnskólans skuli mótast af umburðarlyndi, kærleika, víðsýni og jafnrétti. Þetta er mín skoðun sem og yfir 600 einstaklinga sem finnst mega betrumbæta menntakerfi í grunnskólum Íslands. Nú endurtek ég þessa umtöluðu spurningu. Er menntakerfið okkar orðið úrelt? Höfundur er formaður félagsins Menntakerfið okkar og nemandi í Víðistaðaskóla. Instagram: Menntakerfidokkar Facebook: Menntakerfidokkar Twitter: Menntakerfid
Fagmenntun er réttur barna en ekki lúxus Bentína Þórðardóttir,Ingibjörg Jónasdóttir,Júlía Guðbrandsdóttir,Sigríður Sigurjónsdóttir Skoðun
Skoðun Fagmenntun er réttur barna en ekki lúxus Bentína Þórðardóttir,Ingibjörg Jónasdóttir,Júlía Guðbrandsdóttir,Sigríður Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Sjálfbærni íslenskra fyrirtækja er ekki lengur valkostur Ísabella Ósk Másdóttir,Guðni Þór Þórsson,Arent Orri J. Claessen skrifar
Fagmenntun er réttur barna en ekki lúxus Bentína Þórðardóttir,Ingibjörg Jónasdóttir,Júlía Guðbrandsdóttir,Sigríður Sigurjónsdóttir Skoðun