Næsta skref jafnréttis Matthías Ólafsson skrifar 7. september 2021 15:31 Öfgafull daggæsla – forsenda jafnréttis? „Konur munu hafa náð fullu jafnrétti þegar karlar deila með þeim ábyrgð á því að ala upp næstu kynslóð“ svaraði bandaríski hæstaréttadómarinn Ruth Bader Ginsburg blaðamanni tímarits lögfræðingafélags New York borgar, aðspurð um stöðu jafnréttismála. Með orðum sínum átt Ruth við þá staðreynd, að þó mikilvægur árangur hafi náðst í jafnrétti kynjanna, hafi hann einskorðast við aukna þátttöku kvenna í atvinnulífinu. Ríkjandi hugmyndir um umönnun barna eru enn á þá vegu að hún falli í skaut mæðra frekar en feðra, í fjarveru lausna sem tryggja konum greiða leið aftur á vinnumarkað eftir að hafa alið barn. Sú lausn sem farin hefur verið er að tryggja barni daggæslu sem allra fyrst á lífsleiðinni í sem allra lengstan tíma. Daggæsla ungbarna hefur þannig þótt mikilvægt tól til að tryggja frelsi kvenna, fjárhagslegt sjálfstæði og aðgengi að vinnumarkaðnum og þeim faglega virðingastiga sem hann þykir marka í samfélaginu. Tvíeggjað sverð Rannsóknir hafa ítrekað sýnt að almennt séð eru foreldrar best til þess fallnir að annast ung börn sín. Ungabörn eru algjörlega ósjálfbjarga sem þýðir að þau eru háð því að umönnunarðili lesi í og uppfylli þarfir þeirra. Öll börn hafa þörf fyrir öryggi og fyrir því að líkamlegum og tilfinningalegum þörfum þeirra sé mætt og grunn forsenda þess að börn upplifi fullnægjandi öryggi er næm og kærleiksrík umönnun. Næm og kærleiksrík umönnun felst meðal annars í því að lágmarka streitu og vanlíðan barns og gleðjast yfir tilveru þess. Frá fæðingu og til fimm ára aldurs eru börn ekki aðeins afar háð umönnunaraðilum sínum, heldur er heili þess einnig að þroskast gífurlega mikið. Þetta tímabil er þekkt sem viðkvæmt tímabil í þroska heilans, takmarkað tímabil þar sem áhrif reynslu á heilaþroskann er sérstaklega sterk og reynslan veltur á gæði umönnunar. Væntumþykja gagnvart barninu er því lykilatriði í að tryggja umönnun sem tekur mið af þörfum barnsins á því mikla mótunarskeiði sem markar fyrstu árin. Það dýrmætasta sem við sem foreldrar getum gefið börnunum okkar er tími og athygli og því má segja að það sé tvíeggjað sverð að ætla að laga jafnréttismál með því að láta börn sem allra fyrst og sem allra lengst í hendur ókunnugra. Ísland – best í heimi? Ísland var efst á lista Alþjóðefnahagsráðsins hvað varðar frammistöðu í jafnréttismálum árið 2021. Er þetta tólfta árið í röð sem við skorum hæst á lista, m.a. í krafti hárrar atvinnuþátttöku kvenna, hlutfalli kvenna í stjórnum fyrirtækja og á þingi. Þetta er sannarlega frábær árangur sem okkur ber að hampa en tölfræðin um líðan barna hérlendis, sem ekki er óskyldur mælikvarði, er ekki eins glæsilegur. Íslensk börn eru meðal þeirra vansælustu í Evrópu og skora mun neðaren jafnaldrar þeirra í þeim löndum sem við viljum bera okkur saman við hvað varðar félags og námsfærni. Á sama tíma færist lyfjanotkun barna gegn kvíða og þunglyndi í aukana. Fylgni er ekki það sama og orsakatengsl, en miðað við ofangreinda umfjöllun um mikilvægi tengslamyndunnar í frumbernsku má leiða líkum að því árangur er við kemur aðgengi beggja foreldra að vinnumarkaði skapi börnum ekki nógu góða félagslega umgjörð. Fórnarlömb jafnréttis karla og kvenna frammi fyrir atvinnumarkaðnum eru börnin okkar. Lausnin; Efling feðra í foreldrahlutverkinu Svarið er ekki að afturgera þær borgaralegu og félagslegu umbætur sem konur hafa náð fram á undanförnum árum. Rót vandans er að finna í því að baráttan fyrir jafnrétti hefur fyrst og fremst snúist að atvinnumarkaði. Ganga þarf lengra í kröfunni um jafnrétti og umbylta ríkjandi hugmyndum um að umönnun barna tilheyri konum fyrst og fremst. Raunveruleg forsenda jafnréttis er þannig ekki enn meiri daggæsla, heldur jöfn umönnunarbyrði karla og kvenna. Upphrópanir um að karlar þurfi að fara að standa upp og gera skyldu sína hafa því miður skilað litlum árangri. Karlar þurfa stuðning og fræðslu, strax á meðgöngu, um mikilvægi þess að eiga hlutdeild í lífi barna sinna. Vert er að nefna að karlar búa ekki við sama stuðningsnet og konur þegar þeir standa frammi fyrir því hlutverki að verða feður í fyrsta sinn. Þeir hafa ekki alist upp við þá hugmynd að þeim beri að eiga frumkvæði að ýmis konar skipulagi um framkvæmd heimilishalds og barnaumönnunar, þeir hafa ekki fengið þau skilaboð frá samfélaginu að þegar þeir verði feður verði örlög þeirra bundin við barnið. Þeir hafa enga bumbuhópa, enga feðravernd oghafa ekki kynnst orðræðu um eðlislæga föðurást eða föðureðli. Vinnan er ekki verðmætari en börnin Raunverulegt jafnrétti krefst aðkomu stjórnvalda og vinnumarkaðar. Lenging fæðingarorlofs í 18 mánuði, þar sem körlum væri skylt að nýta jafnan hluta á við konur væri til þess fallið að hvetja karlmenn til að bera raunverulega umönnunarbyrði. Slíkri þróun mun fylgja hugarfarsbreyting í þágu þess sem í þessari grein er kallað næsta skref jafnréttis, en sú vegferð er þegar hafin með nýlegri lengingu fæðingarorlofs í 12 mánuði. Þá þarf að veita foreldrum svigrúm til að takast á við það mikilvæga hlutverk að sinna ungbarni, með því að eiga frumkvæði að því að tryggja sveigjanlegan vinnutíma og sveigjanlegt vinnuhlutfall. Mikil þörf er á þessum aðgerðum, sem styrkja samfélagslega viðurkenningu umönnunar ungra barna og skapa körlum þannig forsendur til að efla sig í feðrahlutverkinu. Raunverulegt jafnrétti krefst nefnilega viðurkenningar á þeirri staðreynd að vinnan er ekki verðmætari en umönnun barnanna okkar. Höfundur er formaður Fyrstu fimm, starfandi ráðgjafi í metanólgeiranum, stjórnmálafræðingur og pabbi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jafnréttismál Börn og uppeldi Mest lesið Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Neyð Róhingja Sigurjón Örn Stefánsson Skoðun Daði Pálmar Ragnarsson Bakþankar Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Enginn stjórnmálaflokkur mun niðurgreiða sálfræðiþjónustu og útrýma biðlistum Þórarinn Hjartarson Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson Skoðun Skoðun Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Sjá meira
Öfgafull daggæsla – forsenda jafnréttis? „Konur munu hafa náð fullu jafnrétti þegar karlar deila með þeim ábyrgð á því að ala upp næstu kynslóð“ svaraði bandaríski hæstaréttadómarinn Ruth Bader Ginsburg blaðamanni tímarits lögfræðingafélags New York borgar, aðspurð um stöðu jafnréttismála. Með orðum sínum átt Ruth við þá staðreynd, að þó mikilvægur árangur hafi náðst í jafnrétti kynjanna, hafi hann einskorðast við aukna þátttöku kvenna í atvinnulífinu. Ríkjandi hugmyndir um umönnun barna eru enn á þá vegu að hún falli í skaut mæðra frekar en feðra, í fjarveru lausna sem tryggja konum greiða leið aftur á vinnumarkað eftir að hafa alið barn. Sú lausn sem farin hefur verið er að tryggja barni daggæslu sem allra fyrst á lífsleiðinni í sem allra lengstan tíma. Daggæsla ungbarna hefur þannig þótt mikilvægt tól til að tryggja frelsi kvenna, fjárhagslegt sjálfstæði og aðgengi að vinnumarkaðnum og þeim faglega virðingastiga sem hann þykir marka í samfélaginu. Tvíeggjað sverð Rannsóknir hafa ítrekað sýnt að almennt séð eru foreldrar best til þess fallnir að annast ung börn sín. Ungabörn eru algjörlega ósjálfbjarga sem þýðir að þau eru háð því að umönnunarðili lesi í og uppfylli þarfir þeirra. Öll börn hafa þörf fyrir öryggi og fyrir því að líkamlegum og tilfinningalegum þörfum þeirra sé mætt og grunn forsenda þess að börn upplifi fullnægjandi öryggi er næm og kærleiksrík umönnun. Næm og kærleiksrík umönnun felst meðal annars í því að lágmarka streitu og vanlíðan barns og gleðjast yfir tilveru þess. Frá fæðingu og til fimm ára aldurs eru börn ekki aðeins afar háð umönnunaraðilum sínum, heldur er heili þess einnig að þroskast gífurlega mikið. Þetta tímabil er þekkt sem viðkvæmt tímabil í þroska heilans, takmarkað tímabil þar sem áhrif reynslu á heilaþroskann er sérstaklega sterk og reynslan veltur á gæði umönnunar. Væntumþykja gagnvart barninu er því lykilatriði í að tryggja umönnun sem tekur mið af þörfum barnsins á því mikla mótunarskeiði sem markar fyrstu árin. Það dýrmætasta sem við sem foreldrar getum gefið börnunum okkar er tími og athygli og því má segja að það sé tvíeggjað sverð að ætla að laga jafnréttismál með því að láta börn sem allra fyrst og sem allra lengst í hendur ókunnugra. Ísland – best í heimi? Ísland var efst á lista Alþjóðefnahagsráðsins hvað varðar frammistöðu í jafnréttismálum árið 2021. Er þetta tólfta árið í röð sem við skorum hæst á lista, m.a. í krafti hárrar atvinnuþátttöku kvenna, hlutfalli kvenna í stjórnum fyrirtækja og á þingi. Þetta er sannarlega frábær árangur sem okkur ber að hampa en tölfræðin um líðan barna hérlendis, sem ekki er óskyldur mælikvarði, er ekki eins glæsilegur. Íslensk börn eru meðal þeirra vansælustu í Evrópu og skora mun neðaren jafnaldrar þeirra í þeim löndum sem við viljum bera okkur saman við hvað varðar félags og námsfærni. Á sama tíma færist lyfjanotkun barna gegn kvíða og þunglyndi í aukana. Fylgni er ekki það sama og orsakatengsl, en miðað við ofangreinda umfjöllun um mikilvægi tengslamyndunnar í frumbernsku má leiða líkum að því árangur er við kemur aðgengi beggja foreldra að vinnumarkaði skapi börnum ekki nógu góða félagslega umgjörð. Fórnarlömb jafnréttis karla og kvenna frammi fyrir atvinnumarkaðnum eru börnin okkar. Lausnin; Efling feðra í foreldrahlutverkinu Svarið er ekki að afturgera þær borgaralegu og félagslegu umbætur sem konur hafa náð fram á undanförnum árum. Rót vandans er að finna í því að baráttan fyrir jafnrétti hefur fyrst og fremst snúist að atvinnumarkaði. Ganga þarf lengra í kröfunni um jafnrétti og umbylta ríkjandi hugmyndum um að umönnun barna tilheyri konum fyrst og fremst. Raunveruleg forsenda jafnréttis er þannig ekki enn meiri daggæsla, heldur jöfn umönnunarbyrði karla og kvenna. Upphrópanir um að karlar þurfi að fara að standa upp og gera skyldu sína hafa því miður skilað litlum árangri. Karlar þurfa stuðning og fræðslu, strax á meðgöngu, um mikilvægi þess að eiga hlutdeild í lífi barna sinna. Vert er að nefna að karlar búa ekki við sama stuðningsnet og konur þegar þeir standa frammi fyrir því hlutverki að verða feður í fyrsta sinn. Þeir hafa ekki alist upp við þá hugmynd að þeim beri að eiga frumkvæði að ýmis konar skipulagi um framkvæmd heimilishalds og barnaumönnunar, þeir hafa ekki fengið þau skilaboð frá samfélaginu að þegar þeir verði feður verði örlög þeirra bundin við barnið. Þeir hafa enga bumbuhópa, enga feðravernd oghafa ekki kynnst orðræðu um eðlislæga föðurást eða föðureðli. Vinnan er ekki verðmætari en börnin Raunverulegt jafnrétti krefst aðkomu stjórnvalda og vinnumarkaðar. Lenging fæðingarorlofs í 18 mánuði, þar sem körlum væri skylt að nýta jafnan hluta á við konur væri til þess fallið að hvetja karlmenn til að bera raunverulega umönnunarbyrði. Slíkri þróun mun fylgja hugarfarsbreyting í þágu þess sem í þessari grein er kallað næsta skref jafnréttis, en sú vegferð er þegar hafin með nýlegri lengingu fæðingarorlofs í 12 mánuði. Þá þarf að veita foreldrum svigrúm til að takast á við það mikilvæga hlutverk að sinna ungbarni, með því að eiga frumkvæði að því að tryggja sveigjanlegan vinnutíma og sveigjanlegt vinnuhlutfall. Mikil þörf er á þessum aðgerðum, sem styrkja samfélagslega viðurkenningu umönnunar ungra barna og skapa körlum þannig forsendur til að efla sig í feðrahlutverkinu. Raunverulegt jafnrétti krefst nefnilega viðurkenningar á þeirri staðreynd að vinnan er ekki verðmætari en umönnun barnanna okkar. Höfundur er formaður Fyrstu fimm, starfandi ráðgjafi í metanólgeiranum, stjórnmálafræðingur og pabbi.
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Enginn stjórnmálaflokkur mun niðurgreiða sálfræðiþjónustu og útrýma biðlistum Þórarinn Hjartarson Skoðun
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Enginn stjórnmálaflokkur mun niðurgreiða sálfræðiþjónustu og útrýma biðlistum Þórarinn Hjartarson Skoðun