Faraldur ofbeldis og áreitni Ragnar Þór Ingólfsson skrifar 17. nóvember 2023 08:30 Það er þyngra en tárum taki að skoða niðurstöður úr nýlegri könnun sem VR lét gera meðal félagsfólks. Þar sögðust 54% svarenda hafa orðið fyrir áreitni eða ofbeldi í starfi. Verst er staðan hjá konum á aldrinum 25-34 ára þar sem 67% segjast hafa orðið fyrir áreitni eða ofbeldi. Sömuleiðis er ástandið marktækt verra hjá félagsfólki af erlendum uppruna þar sem 60% segjast hafa orðið fyrir áreitni eða ofbeldi í starfi. Þetta er ekki ástand sem VR mun sætta sig við. Það rétt að rifja hér upp að félagsfólk VR varð að mæta til vinnu á tímum heimsfaraldurs. Þar sá það til þess að öll hefðum við gott aðgengi að lífsnauðsynjum á borð við matvæli og lyf. Það er sjálfsögð og eðlileg krafa að upplifa öryggi og virðingu í starfi, en við höfum vaxandi áhyggjur af því áreitni og ofbeldi sem viðgengst. Afleiðingarnar af áreitni og ofbeldi eru skelfilegar og því miður berast til okkar mál þar sem fólk glímir við bæði andlega og líkamlega áverka vegna áreitni og ofbeldis sem það hefur orðið við störf sín. Vanlíðan, þunglyndi og svefnleysi eru vel þekktar afleiðingar þess að verða fyrir áreitni og sífellt stærri hópur fólks þarf að leita sér aðstoðar. En á sama tíma hljótum við að vera sammála um að eftirfarandi hegðun á ekkert erindi inn á vinnustaði og enginn á að þurfa að þola slíkt. Að upplifa það að einhver öskri á þig og geri lítið úr þér. Að þér sé ógnað í starfi og þurfir að þola fordóma. Að verða fyrir kynferðislegum athugasemdum og áreitni. Að vera hótað lífláti eða verða fyrir líkamsárás á vinnustaðnum. Í þessu, líkt og á mörgum fleiri sviðum, skipta forvarnir miklu máli. Að huga að sjálfsögðum öryggisatriðum til þess að tryggja öryggi starfsfólks. Að allt starfsfólk viti hvert það getur leitað ef það verður fyrir áreitni eða ofbeldi. Að búið sé að móta viðbrögð við atvikum þar sem starfsfólk verður fyrir áreitni og ofbeldi. Það kemur skýrt fram í könnun VR að þar sem atvinnurekendur hafa látið hjá líða að sinna skyldum sínum þegar kemur að forvörnum verður starfsfólk frekar fyrir áreitni og ofbeldi. Og samkvæmt könnun VR er starfsfólk meira en tvöfalt líklegra til þess að hafa orðið vitni að áreitni eða ofbeldi á þeim vinnustöðum þar sem ekki er fyrirliggjandi áhættumat eða viðbragðsáætlun. Krafa VR er alveg skýr í þessu efni. Tryggja verður öryggi launafólks við vinnu sína. Það er rétt að halda því til haga að margir atvinnurekendur standa sig vel og sömuleiðis er alvarlegt ofbeldi sjaldgæft hér á landi. Erlendis berast reglulega til okkar fréttir af því að starfsfólk í verslun og þjónustu hafi orðið fyrir alvarlegu ofbeldi og jafnvel látið lífið við störf sín. Þessi faraldur ofbeldis og áreitni ágerðist við heimsfaraldur Covid og aðgerðum tengdar honum. Hörmuleg dæmi um ofbeldi og svívirðingar sem starfsfólk í verslun hefur þurft að þola hafa birst í fréttum víðsvegar um heim. Alþjóðleg samtök verslunarfólks hafa gert 17. nóvember að alþjóðlegum degi þar sem skorað er á viðskiptavini, atvinnurekendur og stjórnvöld taka höndum saman um aðgerðir til þess að útrýma áreitni og ofbeldi gagnvart starfsfólki í verslun og þjónustu. Við og alþjóðahreyfing verslunarfólks töldum að mikilvægum áfanga í baráttunni gegn ofbeldi hefði verið náð þegar Alþjóðavinnumálastofnunin (ILO) samþykkti sáttmála C190, sem er fyrsti alþjóðlegi sáttmálinn sem tekur á ofbeldi og áreitni á vinnumarkaði og í atvinnulífinu. Þessi sáttmáli var samþykktur á 100 ára afmælisþingi ILO í júní 2019 og tók gildi 25. júní sama ár. Með henni fylgdu tilmæli nr. 206 sem leiðbeina eiga þeim ríkjum sem fullgilda samþykktina um hvernig henni skuli hrint í framkvæmd. Það er því dapurleg staðreynd að íslensk stjórnvöld hafa látið hjá líða að lögfesta C190, þrátt fyrir að hafa árið 2019 skrifað undir samþykktina og þar með undirgengist þá skyldu að lögfesta sáttmálann. Það er skýlaus krafa VR að stjórnvöld standi við skuldbindingar sínar í þessu efni og lögfesti C190, enda full ástæða til. Sá galli er á gildandi lögum að í þeim er ekki gert ráð fyrir að launafólk geti orðið fyrir áreitni eða ofbeldi frá viðskiptavinum og það nýtur því takmarkaðra réttinda í slíkum tilfellum. Um fjórðungur gerenda í könnun VR eru þeir sem þolendur skilgreina sem viðskiptavini eða þriðja aðila. Á þessu tekur C190 og það er því mat VR að hér sé um að ræða gríðarlega mikilvægt mál fyrir félagsfólk VR. VR skorar á atvinnurekendur og stjórnvöld að taka höndum saman með sér um eftirfarandi markmið: Að ofbeldi og áreitni sé aldrei leyfilegt. Að komið sé í veg fyrir kynbundið áreitni og ofbeldi. Að tryggt sé að forvarnir á borð við áhættumat og aðgerðaráætlun sé til staðar á öllum vinnustöðum. Að C190 samþykkt Alþjóðavinnumálastofnunarinnar verði lögfest. Nú fer í hönd sá tími þegar mest mæðir á þeim sem starfa í verslun og þjónustu. Viðmót okkar allra skiptir því máli. Tökum þolinmæðina með okkur í verslunarferðina og sýnum því fólki sem starfar í verslun og þjónustu kurteisi og virðingu. Ekkert okkar á að þurfa þola ofbeldi í starfi og öll eigum við rétt á að okkur sé sýnd virðing. Höfum þá gullnu reglu í huga að koma fram við aðra eins og við myndum vilja að komið sé fram við okkur. Höfundur er formaður VR. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnar Þór Ingólfsson Vinnumarkaður Stéttarfélög Mest lesið Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Listin að verða fullkomlega ósammála sjálfri sér á mettíma Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Arðgreiðslur í sjávarútvegi: Staðreyndir gegn fullyrðingum Elliði Vignisson skrifar Skoðun Verðugur bandamaður? Steinar Harðarson skrifar Skoðun Við þurfum nýja sýn á stjórnmál okkar - Mamdani-sýn Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Sósíalistaflokkurinn heimilislaus - hvað næst? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Rán um hábjartan dag Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Sjá meira
Það er þyngra en tárum taki að skoða niðurstöður úr nýlegri könnun sem VR lét gera meðal félagsfólks. Þar sögðust 54% svarenda hafa orðið fyrir áreitni eða ofbeldi í starfi. Verst er staðan hjá konum á aldrinum 25-34 ára þar sem 67% segjast hafa orðið fyrir áreitni eða ofbeldi. Sömuleiðis er ástandið marktækt verra hjá félagsfólki af erlendum uppruna þar sem 60% segjast hafa orðið fyrir áreitni eða ofbeldi í starfi. Þetta er ekki ástand sem VR mun sætta sig við. Það rétt að rifja hér upp að félagsfólk VR varð að mæta til vinnu á tímum heimsfaraldurs. Þar sá það til þess að öll hefðum við gott aðgengi að lífsnauðsynjum á borð við matvæli og lyf. Það er sjálfsögð og eðlileg krafa að upplifa öryggi og virðingu í starfi, en við höfum vaxandi áhyggjur af því áreitni og ofbeldi sem viðgengst. Afleiðingarnar af áreitni og ofbeldi eru skelfilegar og því miður berast til okkar mál þar sem fólk glímir við bæði andlega og líkamlega áverka vegna áreitni og ofbeldis sem það hefur orðið við störf sín. Vanlíðan, þunglyndi og svefnleysi eru vel þekktar afleiðingar þess að verða fyrir áreitni og sífellt stærri hópur fólks þarf að leita sér aðstoðar. En á sama tíma hljótum við að vera sammála um að eftirfarandi hegðun á ekkert erindi inn á vinnustaði og enginn á að þurfa að þola slíkt. Að upplifa það að einhver öskri á þig og geri lítið úr þér. Að þér sé ógnað í starfi og þurfir að þola fordóma. Að verða fyrir kynferðislegum athugasemdum og áreitni. Að vera hótað lífláti eða verða fyrir líkamsárás á vinnustaðnum. Í þessu, líkt og á mörgum fleiri sviðum, skipta forvarnir miklu máli. Að huga að sjálfsögðum öryggisatriðum til þess að tryggja öryggi starfsfólks. Að allt starfsfólk viti hvert það getur leitað ef það verður fyrir áreitni eða ofbeldi. Að búið sé að móta viðbrögð við atvikum þar sem starfsfólk verður fyrir áreitni og ofbeldi. Það kemur skýrt fram í könnun VR að þar sem atvinnurekendur hafa látið hjá líða að sinna skyldum sínum þegar kemur að forvörnum verður starfsfólk frekar fyrir áreitni og ofbeldi. Og samkvæmt könnun VR er starfsfólk meira en tvöfalt líklegra til þess að hafa orðið vitni að áreitni eða ofbeldi á þeim vinnustöðum þar sem ekki er fyrirliggjandi áhættumat eða viðbragðsáætlun. Krafa VR er alveg skýr í þessu efni. Tryggja verður öryggi launafólks við vinnu sína. Það er rétt að halda því til haga að margir atvinnurekendur standa sig vel og sömuleiðis er alvarlegt ofbeldi sjaldgæft hér á landi. Erlendis berast reglulega til okkar fréttir af því að starfsfólk í verslun og þjónustu hafi orðið fyrir alvarlegu ofbeldi og jafnvel látið lífið við störf sín. Þessi faraldur ofbeldis og áreitni ágerðist við heimsfaraldur Covid og aðgerðum tengdar honum. Hörmuleg dæmi um ofbeldi og svívirðingar sem starfsfólk í verslun hefur þurft að þola hafa birst í fréttum víðsvegar um heim. Alþjóðleg samtök verslunarfólks hafa gert 17. nóvember að alþjóðlegum degi þar sem skorað er á viðskiptavini, atvinnurekendur og stjórnvöld taka höndum saman um aðgerðir til þess að útrýma áreitni og ofbeldi gagnvart starfsfólki í verslun og þjónustu. Við og alþjóðahreyfing verslunarfólks töldum að mikilvægum áfanga í baráttunni gegn ofbeldi hefði verið náð þegar Alþjóðavinnumálastofnunin (ILO) samþykkti sáttmála C190, sem er fyrsti alþjóðlegi sáttmálinn sem tekur á ofbeldi og áreitni á vinnumarkaði og í atvinnulífinu. Þessi sáttmáli var samþykktur á 100 ára afmælisþingi ILO í júní 2019 og tók gildi 25. júní sama ár. Með henni fylgdu tilmæli nr. 206 sem leiðbeina eiga þeim ríkjum sem fullgilda samþykktina um hvernig henni skuli hrint í framkvæmd. Það er því dapurleg staðreynd að íslensk stjórnvöld hafa látið hjá líða að lögfesta C190, þrátt fyrir að hafa árið 2019 skrifað undir samþykktina og þar með undirgengist þá skyldu að lögfesta sáttmálann. Það er skýlaus krafa VR að stjórnvöld standi við skuldbindingar sínar í þessu efni og lögfesti C190, enda full ástæða til. Sá galli er á gildandi lögum að í þeim er ekki gert ráð fyrir að launafólk geti orðið fyrir áreitni eða ofbeldi frá viðskiptavinum og það nýtur því takmarkaðra réttinda í slíkum tilfellum. Um fjórðungur gerenda í könnun VR eru þeir sem þolendur skilgreina sem viðskiptavini eða þriðja aðila. Á þessu tekur C190 og það er því mat VR að hér sé um að ræða gríðarlega mikilvægt mál fyrir félagsfólk VR. VR skorar á atvinnurekendur og stjórnvöld að taka höndum saman með sér um eftirfarandi markmið: Að ofbeldi og áreitni sé aldrei leyfilegt. Að komið sé í veg fyrir kynbundið áreitni og ofbeldi. Að tryggt sé að forvarnir á borð við áhættumat og aðgerðaráætlun sé til staðar á öllum vinnustöðum. Að C190 samþykkt Alþjóðavinnumálastofnunarinnar verði lögfest. Nú fer í hönd sá tími þegar mest mæðir á þeim sem starfa í verslun og þjónustu. Viðmót okkar allra skiptir því máli. Tökum þolinmæðina með okkur í verslunarferðina og sýnum því fólki sem starfar í verslun og þjónustu kurteisi og virðingu. Ekkert okkar á að þurfa þola ofbeldi í starfi og öll eigum við rétt á að okkur sé sýnd virðing. Höfum þá gullnu reglu í huga að koma fram við aðra eins og við myndum vilja að komið sé fram við okkur. Höfundur er formaður VR.
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Löggæslumál og aðstöðuleysi í Búðardal – ákall um viðbragð og aðgerðir Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun