Dauðadómur landbúnaðar á Íslandi Jón Frímann Jónsson skrifar 22. mars 2024 08:31 Alþingi Íslendinga dæmdi íslenskan landbúnað til dauða í dag. Það var gert með því að koma á einokunarkerfi á Íslandi í allri framleiðslu á matvælum á Íslandi. Núna er mjólkin undanþegin samkeppnislögum og í raun, öllum markaðslögmálum og núna er komið að allri kjötframleiðslu á Íslandi. Undanþága vegna mjólkurframleiðslu frá samkeppnislögum hefur verið hörmung á Íslandi og þá sérstaklega fyrir kúabændur sem framleiða mjólkina. Þar sem þeir verða að sætta sig við það verð sem Kaupfélag Skagfirðinga, sem á Mjólkursamsöluna (kallast MS í dag) ákveður að borga þeim. Framsóknarlegur innviðaráðherra laug á Alþingi í þessum umræðum um að þetta væri raunin á hinum Norðurlöndunum, eins og er vitað í hérna á Rúv. Enda veit hann að afleiðingarnar fyrir hann verða engar, enda er hann ekkert eini lygarinn á Alþingi Íslendinga. „Sigurður Ingi Jóhannsson innviðaráðherra sagði að með þessum breytingum væri verið að færa löggjöfina nær því sem tíðkaðist í öðrum norrænum ríkjum. Mjólkuriðnaðurinn hefði fengið álíka undanþágu árið 2004.“Kjötafurðastöðvar fá undanþágu frá samkeppnislögum – Rúv 21. mars 2024. Á Norðurlöndunum eru sterk samkeppnislög sem varða kjötvinnslur, mjólkurvinnslu og sölu á landbúnaðarvörum. Svona einokun eins og er á Íslandi er einfaldlega ekki samþykkt á Norðurlöndunum eða innan Evrópusambandsins og ætti ekki að vera samþykkt af almenningi eða nokkrum stjórnmálaflokki á Íslandi, enda er þetta spilling, þetta er ekkert annað og veður ekkert annað en gjörspilling. Þeir einu sem græða á þessu eru kjötvinnslur og eigendur þeirra sem fá núna að sameinast í eina stjóra kjötvinnslu sem mun stjórna öllum markaðinum og munu komast upp með það að borga ekki neitt fyrir vöruna til bænda og rukka almenning hámarksverð á sama tíma út í búð. Þetta mál hefði aldrei átt að verða að lögum. Það átt heima í pappírtætara á skrifstofu inni á Alþingi. Ástæða þess að íslensk stjórnvöld komast upp með þessa glæpastarfsemi gagnvart bændum og almenningi er vegna þess að landbúnaður er ekki hluti af EES samningum og ekki hluti af EFTA samningum (sem eru fyrir fyrirtæki). Þetta er engu að síður skaðlegt fyrir íslenskan landbúnað. Þar sem ljóst er að verð mun hækka, gæði munu versna. Þetta mun einnig setja útflutning (þann litla sem er) á íslenskum landbúnaðarvörum í hættu. Enda munu fá fyrirtæki innan Evrópusambandsins hætta á það að versla við einokunarbatterí á Íslandi til þess að selja nokkur þúsund lambalæri frá Íslandi. Framleiðsla á öðru kjöti dugar varla fyrir innlendan markað, því er svo til enginn útflutningur á því en það sama gildir. Bændasamtök Íslands eru einnig sek í þessu máli, enda er þetta komið að mestu leiti frá þeim og þau styðja þessa breytingu. Það er kaldhæðni að þau eru núna í markaðsátakinu „enginn bóndi, enginn matur“ á sama tíma og þau sjá til þess að bændum verður útrýmt á Íslandi með öllu með þessari lagabreytingu. Sjá tilkynningu frá þeim hérna, „Yfirlýsing – frumvarp um framleiðendafélög“ (bondi.is 21. mars 2024). Þessi lög, eins og ég nefni hérna að ofan eru ekki að neinu leiti að sinna hagsmunum þeirra sem framleiða vöruna og þeirra sem neyta vörunnar. Þessi lög eru eingöngu sett til þess að þjónusta milliliði á Íslandi, sem eru þessar kjötafurðarstöðvar (sem eru einnig sláturhúsin innan þessa ramma). Ferill málsins á Alþingi bendir einnig sterklega til þess að hagsmunir hagsmunaaðila hafi verið hafðir að leiðarljósi en ekki hagsmunir almennings. Þar sem neikvæðar umsagnir um þessa lagabreytingu voru hafðar að engu þegar þessi lög voru samin og þær umsagnir sem komu inn í samráðsgátt stjórnvalda voru hafðar að engu. Þetta eru ekki vönduð vinnubrögð, það kemur lítið á óvart, þar sem spilling hefur aldrei vönduð vinnubrögð. Ef Íslendingum finnst verð á lambakjöti hátt núna. Þá munu þeir þurfa að sætta sig við tugþúsunda hækkun á lambakjöti (og öðru kjöti) á næstu mánuðum eftir því sem áhrif þessara ólaga munu koma fram. Ég er ekki viss um að Íslendingar muni hafa efni á því að kaupa kjöt þegar áhrifin verða að fullu kominn fram eftir nokkur ár. Kjötvara verður dýr lúxusvara á Íslandi þegar áhrifin af þessum ólögum verða að fullu kominn fram. Þetta mun einnig búa til stórfelldan svartan markað með kjötvörur á Íslandi sem mun verða hættulegt heilsu fólks. Það er hratt verið að færa Ísland aftur til ársins 1960 til 1990 með þessum lagabreytingum og þær eru og verða aldrei til góða. Það er vonandi að Forseti Íslands neiti að skrifa undir þessi ólög og vísi þeim í þjóðaratkvæði, þar sem íslenska þjóðin getur þá hafnað þeim í eitt skipti fyrir öll. Þar sem þetta er eina hlutverk Forseta Íslands og það er komin þörf á því að það sé notað, þar sem íslenskum stjórnmálamönnum er augljóslega ekki treystandi til að gera það sem er rétt. Höfundur er rithöfundur og baráttumaður fyrir opnum, réttlátum samkeppnismarkaði í framleiðslu, þjónustu og sölu á vörum til almennings. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Landbúnaður Jón Frímann Jónsson Mest lesið Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Íþróttir eru lykilinn Willum Þór Þórsson Skoðun Munu Ísraelsmenn sprengja bifreið páfa í loft upp? Einar Baldvin Árnason Skoðun Þétting byggðar – nokkur mistök gjaldfella ekki stefnuna Samúel Torfi Pétursson Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson Skoðun Stærð er ekki mæld í sentimetrum Sigmar Guðmundsson Skoðun Að eiga sæti við borðið Grímur Grímsson Skoðun Áður en íslenskan leysist upp Gamithra Marga Skoðun Hverjum þjónar nýsköpunin? Halldóra Mogensen Skoðun Skoðun Skoðun Sama steypan Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Ofbeldi gagnvart eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Að taka ekki mark á sjálfum sér Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri borg Alexandra Briem skrifar Skoðun Að eiga sæti við borðið Grímur Grímsson skrifar Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Íþróttir eru lykilinn Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Framtíð safna í ferðaþjónustu Guðrún D. Whitehead skrifar Skoðun Munu Ísraelsmenn sprengja bifreið páfa í loft upp? Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Að skapa framtíð úr fortíð Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Tími til umbóta í byggingareftirliti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Stærð er ekki mæld í sentimetrum Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Áður en íslenskan leysist upp Gamithra Marga skrifar Skoðun Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þétting byggðar – nokkur mistök gjaldfella ekki stefnuna Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Hverjum þjónar nýsköpunin? Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Heilbrigðisráðherra og stjórn VIRK hafa brugðist okkur Eden Frost Kjartansbur skrifar Skoðun Þegar ríkið fer á sjóinn Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Íbúðarhúsnæði sem heimili fólks Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar Skoðun Leiðrétting veiðigjalda og varðstaðan um sérhagsmuni Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Þjóðminjasafn án fornleifafræðinga Snædís Sunna Thorlacius,Ingibjörg Áskelsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir skrifar Skoðun Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Ljúkum því sem hafið er - ný bálstofa í Gufunesi Ingvar Stefánsson skrifar Sjá meira
Alþingi Íslendinga dæmdi íslenskan landbúnað til dauða í dag. Það var gert með því að koma á einokunarkerfi á Íslandi í allri framleiðslu á matvælum á Íslandi. Núna er mjólkin undanþegin samkeppnislögum og í raun, öllum markaðslögmálum og núna er komið að allri kjötframleiðslu á Íslandi. Undanþága vegna mjólkurframleiðslu frá samkeppnislögum hefur verið hörmung á Íslandi og þá sérstaklega fyrir kúabændur sem framleiða mjólkina. Þar sem þeir verða að sætta sig við það verð sem Kaupfélag Skagfirðinga, sem á Mjólkursamsöluna (kallast MS í dag) ákveður að borga þeim. Framsóknarlegur innviðaráðherra laug á Alþingi í þessum umræðum um að þetta væri raunin á hinum Norðurlöndunum, eins og er vitað í hérna á Rúv. Enda veit hann að afleiðingarnar fyrir hann verða engar, enda er hann ekkert eini lygarinn á Alþingi Íslendinga. „Sigurður Ingi Jóhannsson innviðaráðherra sagði að með þessum breytingum væri verið að færa löggjöfina nær því sem tíðkaðist í öðrum norrænum ríkjum. Mjólkuriðnaðurinn hefði fengið álíka undanþágu árið 2004.“Kjötafurðastöðvar fá undanþágu frá samkeppnislögum – Rúv 21. mars 2024. Á Norðurlöndunum eru sterk samkeppnislög sem varða kjötvinnslur, mjólkurvinnslu og sölu á landbúnaðarvörum. Svona einokun eins og er á Íslandi er einfaldlega ekki samþykkt á Norðurlöndunum eða innan Evrópusambandsins og ætti ekki að vera samþykkt af almenningi eða nokkrum stjórnmálaflokki á Íslandi, enda er þetta spilling, þetta er ekkert annað og veður ekkert annað en gjörspilling. Þeir einu sem græða á þessu eru kjötvinnslur og eigendur þeirra sem fá núna að sameinast í eina stjóra kjötvinnslu sem mun stjórna öllum markaðinum og munu komast upp með það að borga ekki neitt fyrir vöruna til bænda og rukka almenning hámarksverð á sama tíma út í búð. Þetta mál hefði aldrei átt að verða að lögum. Það átt heima í pappírtætara á skrifstofu inni á Alþingi. Ástæða þess að íslensk stjórnvöld komast upp með þessa glæpastarfsemi gagnvart bændum og almenningi er vegna þess að landbúnaður er ekki hluti af EES samningum og ekki hluti af EFTA samningum (sem eru fyrir fyrirtæki). Þetta er engu að síður skaðlegt fyrir íslenskan landbúnað. Þar sem ljóst er að verð mun hækka, gæði munu versna. Þetta mun einnig setja útflutning (þann litla sem er) á íslenskum landbúnaðarvörum í hættu. Enda munu fá fyrirtæki innan Evrópusambandsins hætta á það að versla við einokunarbatterí á Íslandi til þess að selja nokkur þúsund lambalæri frá Íslandi. Framleiðsla á öðru kjöti dugar varla fyrir innlendan markað, því er svo til enginn útflutningur á því en það sama gildir. Bændasamtök Íslands eru einnig sek í þessu máli, enda er þetta komið að mestu leiti frá þeim og þau styðja þessa breytingu. Það er kaldhæðni að þau eru núna í markaðsátakinu „enginn bóndi, enginn matur“ á sama tíma og þau sjá til þess að bændum verður útrýmt á Íslandi með öllu með þessari lagabreytingu. Sjá tilkynningu frá þeim hérna, „Yfirlýsing – frumvarp um framleiðendafélög“ (bondi.is 21. mars 2024). Þessi lög, eins og ég nefni hérna að ofan eru ekki að neinu leiti að sinna hagsmunum þeirra sem framleiða vöruna og þeirra sem neyta vörunnar. Þessi lög eru eingöngu sett til þess að þjónusta milliliði á Íslandi, sem eru þessar kjötafurðarstöðvar (sem eru einnig sláturhúsin innan þessa ramma). Ferill málsins á Alþingi bendir einnig sterklega til þess að hagsmunir hagsmunaaðila hafi verið hafðir að leiðarljósi en ekki hagsmunir almennings. Þar sem neikvæðar umsagnir um þessa lagabreytingu voru hafðar að engu þegar þessi lög voru samin og þær umsagnir sem komu inn í samráðsgátt stjórnvalda voru hafðar að engu. Þetta eru ekki vönduð vinnubrögð, það kemur lítið á óvart, þar sem spilling hefur aldrei vönduð vinnubrögð. Ef Íslendingum finnst verð á lambakjöti hátt núna. Þá munu þeir þurfa að sætta sig við tugþúsunda hækkun á lambakjöti (og öðru kjöti) á næstu mánuðum eftir því sem áhrif þessara ólaga munu koma fram. Ég er ekki viss um að Íslendingar muni hafa efni á því að kaupa kjöt þegar áhrifin verða að fullu kominn fram eftir nokkur ár. Kjötvara verður dýr lúxusvara á Íslandi þegar áhrifin af þessum ólögum verða að fullu kominn fram. Þetta mun einnig búa til stórfelldan svartan markað með kjötvörur á Íslandi sem mun verða hættulegt heilsu fólks. Það er hratt verið að færa Ísland aftur til ársins 1960 til 1990 með þessum lagabreytingum og þær eru og verða aldrei til góða. Það er vonandi að Forseti Íslands neiti að skrifa undir þessi ólög og vísi þeim í þjóðaratkvæði, þar sem íslenska þjóðin getur þá hafnað þeim í eitt skipti fyrir öll. Þar sem þetta er eina hlutverk Forseta Íslands og það er komin þörf á því að það sé notað, þar sem íslenskum stjórnmálamönnum er augljóslega ekki treystandi til að gera það sem er rétt. Höfundur er rithöfundur og baráttumaður fyrir opnum, réttlátum samkeppnismarkaði í framleiðslu, þjónustu og sölu á vörum til almennings.
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun
Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar
Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar
Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun