Börn voga sér inn í afbrotaheim fullorðinna eða er það öfugt? Davíð Bergmann skrifar 7. apríl 2025 11:02 Ég velti fyrir mér hvort hjá þessu væri nokkuð komist, þessi þrón hefur átt sér stað um allan heim og við þessu var varað. Það að það séu börn að bera inn stórhættuleg efni hingað til lands er ekki nýtt því það hafa verið líka íslensk ungmenni sem hafa verið að bera efni innan annarra landa. Er í því samhengi hægt að nefna lönd eins og Brasilíu og Tékkland, og voru bæði þessi mál fræg hér á landi því þær náðust og fengu dóma og þurftu að sitja inni í mun verri vistarverum en þessar stúlkur sem voru teknar með 20.000 töflur af gervi-morfíni sem eru 1000 sinnum sterkari en venjulegt morfín. Í báðum þeim tilfellum var um varnarlausar ungar stelpur að ræða. Við skulum ekki gleyma því að þarna að baki standa líka varnarlausar fjölskyldur sem eru fórnarlömb aðstæðna. Burðardýr Þetta eru langt frá því að vera einu dæmin því þau eru fjölmörg og bara fyrir nokkrum mánuðum var atvik þar sem íslenskur einstaklingur átti að vera þvingaður til að bera efni milli landa innan Evrópu, þessum einstaklingi var gerð upp skuld í fíkniefnaheiminum og hann átti að vera frjáls allra mála en ef hann færi ekki myndi hann verða fyrir óbætanlegu líkamstjóni vegna ofbeldis. Eins veit ég að ungmennum hefur verið fjarstýrt hér á landi af erlendum aðilum bæði úti í hinum stóra heimi, hvort heldur þegar kemur að peningaþvætti eða að bera fíkniefni á milli landa, einmitt vegna skulda og þar sem er haft í líflátshótunum. Við þessu var varað En við þessu var varað á sínum tíma, að hingað myndu leita skipulagðir glæpahópar og hvað hefur gerst, jú akkúrat það. Ofbeldið hefur harðnað og þessi heimur er allt annar í dag og menn hika ekki við að senda börn með stórhættuleg fíkniefni hingað til lands, sem mun hafa hryllilegar afleiðingar í för með sér á öllum stigum samfélagsins. Ég er ansi hræddur um að þessi slagur sé tapaður og þeir séu komnir til að vera og það að fjölga lögreglumönnum um 50 sé hvergi nærri nóg, því miður. Ég óttast að þessi heimur eigi eftir að harðna til muna með árunum og staðan sé nú þegar orðin ansi svört. Það er ekki nóg að herða löggæsluna og landamærin, það þarf líka að laga innviðina, meðferðarkerfin og skólana, íslenskukennslu fyrir nýbúana og ef áhersla verður ekki lögð á hana munum við skapa jarðveg til stéttskiptingar, og það er það sem hefur gerst í Svíþjóð og víðar og mér sýnist við vera að stefna í sömu leið hér á landi. Eða eins og lögreglan sagði við okkur Bjössa þegar við unnum í útideildinni þegar við fórum að kynna okkur samstarf félagsmálayfirvalda og lögreglu á Norðurlöndum 1995. Það er ekki bara nóg að herða á landamærum, því ef þú nærð ekki að tilheyra og þér finnst þú vera út undan á þá leitar þú að þínum líkum og það er sá markhópur sem þessar erlendu glæpaklíkur leita að, utangátarkrökkum sem eru ekki að fóta sig í þessum veruleika og þau fá vettvang til að tilheyra á hæpnum forsendum. Er stríðið tapað Það er staðreyndin og það hefur nú þegar gerst því það var komið á samband milli manna á Norðurlöndunum við íslenska aðila, sem hefði hæglega getað haft alvarlegar afleiðingar hér á landi, og var stöðvað af yfirvöldum. En fólk skal ekki halda að það sé nóg að gera það í eitt skipti því það finnast bara aðrar leiðir til samskipta og það er mikið eftir að slægjast hér á landi því fíkniefnamarkaðurinn er stór og efnin eru dýr. Staðreyndin er þessi, það er ekki hægt að sofna á verðinum og þetta er ekki lengur þannig að það séu undirheimahöfingjar hér á landi sem stjórni öllu heldur er þessu fjarstýrt annars staðar frá eins og ég nefndi hér að framan. Eins og þau ungmenni sem eru að fara héðan út í heim að bera efni á milli landa til að standa í skilum á fíkniefnaskuldum því fíkniefnaheimurinn er ekki eitt markaðssvæði og þar gilda engin landamæri innan hans og menn svífast einskis og harkan á bara eftir að aukast eins og lögreglan benti okkur á 1995 í Kaupmannahöfn eða eins og þeir orðuðu það, bíðið bara, þetta kemur! Við sjáum og heyrum brotabrot Ég held að það sem beri fyrir augu almennings og eyru sé svo lítið brotabrot af því sem er að gerast í þessum heimi og fólk geti engan veginn gert sér í hugarlund hvað þetta er ljótur heimur. Fyrir komu Facebook og Messanger hafa jafnvel fullorðnir fangar úr fangelsum landsins verið að fjarstýra og sér í lagi ungum, illa áttuðum stúlkum, hérna út á götu sem hafði í för með sér hræðilegar afleiðingar fyrir sumar af þessum stúlkum og fjölskyldum þeirra. Eins og er sagt hér að framan, það sem ber fyrir augu almennings er bara brotabrot af ljótleika þessa heims og það verður að taka honum alvarlega og svarið er ekki að byggja 25 milljarða fangelsi heldur miklu frekar að styrkja forvarnir og menntakerfið og sér í lagi fyrir einstaklinga sem eru ekki að ná tökum á lífinu. Höfundur er áhugamaður um betra samfélag. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Davíð Bergmann Mest lesið Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson Skoðun Sættir þú þig við þetta? Jón Pétur Zimsen Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Augnablikið Magnús Jóhann Hjartarson Skoðun Alþingi gleymir aftur fötluðum börnum Lúðvík Júlíusson Skoðun Tölum um stóra valdaframsalsmálið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Gott frumvarp, en hvað með verklagið? Bogi Ragnarsson Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson Skoðun Skoðun Skoðun Virði barna og ungmenna Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Sættir þú þig við þetta? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Alþingi gleymir aftur fötluðum börnum Lúðvík Júlíusson skrifar Skoðun Lægri gjöld, fleiri tækifæri Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tölum um stóra valdaframsalsmálið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson skrifar Skoðun Öflugar varnir krefjast stöndugra fréttamiðla Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun Gott frumvarp, en hvað með verklagið? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Augnablikið Magnús Jóhann Hjartarson skrifar Skoðun Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir skrifar Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðirnir og Íslandsbanki, hluthafafundur á mánudag Bolli Héðinsson skrifar Skoðun „Þegar arkitektinn fer á flug“ - opinber umræða á villigötum Eyrún Arnarsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfið þarf stjórnvöld með bein í nefinu Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Börn eru hvorki veiðigjöld né öryggis- og varnarmál Grímur Atlason skrifar Skoðun Í vörn gegn sjálfum sér? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks skrifar Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Fasteignagjöld eru lág í Reykjavík Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson skrifar Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar Skoðun Nýbakaðir foreldrar og óbökuð loforð Ingveldur Anna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þegar bráðamóttakan drepur þig hraðar Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir skrifar Sjá meira
Ég velti fyrir mér hvort hjá þessu væri nokkuð komist, þessi þrón hefur átt sér stað um allan heim og við þessu var varað. Það að það séu börn að bera inn stórhættuleg efni hingað til lands er ekki nýtt því það hafa verið líka íslensk ungmenni sem hafa verið að bera efni innan annarra landa. Er í því samhengi hægt að nefna lönd eins og Brasilíu og Tékkland, og voru bæði þessi mál fræg hér á landi því þær náðust og fengu dóma og þurftu að sitja inni í mun verri vistarverum en þessar stúlkur sem voru teknar með 20.000 töflur af gervi-morfíni sem eru 1000 sinnum sterkari en venjulegt morfín. Í báðum þeim tilfellum var um varnarlausar ungar stelpur að ræða. Við skulum ekki gleyma því að þarna að baki standa líka varnarlausar fjölskyldur sem eru fórnarlömb aðstæðna. Burðardýr Þetta eru langt frá því að vera einu dæmin því þau eru fjölmörg og bara fyrir nokkrum mánuðum var atvik þar sem íslenskur einstaklingur átti að vera þvingaður til að bera efni milli landa innan Evrópu, þessum einstaklingi var gerð upp skuld í fíkniefnaheiminum og hann átti að vera frjáls allra mála en ef hann færi ekki myndi hann verða fyrir óbætanlegu líkamstjóni vegna ofbeldis. Eins veit ég að ungmennum hefur verið fjarstýrt hér á landi af erlendum aðilum bæði úti í hinum stóra heimi, hvort heldur þegar kemur að peningaþvætti eða að bera fíkniefni á milli landa, einmitt vegna skulda og þar sem er haft í líflátshótunum. Við þessu var varað En við þessu var varað á sínum tíma, að hingað myndu leita skipulagðir glæpahópar og hvað hefur gerst, jú akkúrat það. Ofbeldið hefur harðnað og þessi heimur er allt annar í dag og menn hika ekki við að senda börn með stórhættuleg fíkniefni hingað til lands, sem mun hafa hryllilegar afleiðingar í för með sér á öllum stigum samfélagsins. Ég er ansi hræddur um að þessi slagur sé tapaður og þeir séu komnir til að vera og það að fjölga lögreglumönnum um 50 sé hvergi nærri nóg, því miður. Ég óttast að þessi heimur eigi eftir að harðna til muna með árunum og staðan sé nú þegar orðin ansi svört. Það er ekki nóg að herða löggæsluna og landamærin, það þarf líka að laga innviðina, meðferðarkerfin og skólana, íslenskukennslu fyrir nýbúana og ef áhersla verður ekki lögð á hana munum við skapa jarðveg til stéttskiptingar, og það er það sem hefur gerst í Svíþjóð og víðar og mér sýnist við vera að stefna í sömu leið hér á landi. Eða eins og lögreglan sagði við okkur Bjössa þegar við unnum í útideildinni þegar við fórum að kynna okkur samstarf félagsmálayfirvalda og lögreglu á Norðurlöndum 1995. Það er ekki bara nóg að herða á landamærum, því ef þú nærð ekki að tilheyra og þér finnst þú vera út undan á þá leitar þú að þínum líkum og það er sá markhópur sem þessar erlendu glæpaklíkur leita að, utangátarkrökkum sem eru ekki að fóta sig í þessum veruleika og þau fá vettvang til að tilheyra á hæpnum forsendum. Er stríðið tapað Það er staðreyndin og það hefur nú þegar gerst því það var komið á samband milli manna á Norðurlöndunum við íslenska aðila, sem hefði hæglega getað haft alvarlegar afleiðingar hér á landi, og var stöðvað af yfirvöldum. En fólk skal ekki halda að það sé nóg að gera það í eitt skipti því það finnast bara aðrar leiðir til samskipta og það er mikið eftir að slægjast hér á landi því fíkniefnamarkaðurinn er stór og efnin eru dýr. Staðreyndin er þessi, það er ekki hægt að sofna á verðinum og þetta er ekki lengur þannig að það séu undirheimahöfingjar hér á landi sem stjórni öllu heldur er þessu fjarstýrt annars staðar frá eins og ég nefndi hér að framan. Eins og þau ungmenni sem eru að fara héðan út í heim að bera efni á milli landa til að standa í skilum á fíkniefnaskuldum því fíkniefnaheimurinn er ekki eitt markaðssvæði og þar gilda engin landamæri innan hans og menn svífast einskis og harkan á bara eftir að aukast eins og lögreglan benti okkur á 1995 í Kaupmannahöfn eða eins og þeir orðuðu það, bíðið bara, þetta kemur! Við sjáum og heyrum brotabrot Ég held að það sem beri fyrir augu almennings og eyru sé svo lítið brotabrot af því sem er að gerast í þessum heimi og fólk geti engan veginn gert sér í hugarlund hvað þetta er ljótur heimur. Fyrir komu Facebook og Messanger hafa jafnvel fullorðnir fangar úr fangelsum landsins verið að fjarstýra og sér í lagi ungum, illa áttuðum stúlkum, hérna út á götu sem hafði í för með sér hræðilegar afleiðingar fyrir sumar af þessum stúlkum og fjölskyldum þeirra. Eins og er sagt hér að framan, það sem ber fyrir augu almennings er bara brotabrot af ljótleika þessa heims og það verður að taka honum alvarlega og svarið er ekki að byggja 25 milljarða fangelsi heldur miklu frekar að styrkja forvarnir og menntakerfið og sér í lagi fyrir einstaklinga sem eru ekki að ná tökum á lífinu. Höfundur er áhugamaður um betra samfélag.
Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir Skoðun
Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson Skoðun
Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson skrifar
Skoðun Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir skrifar
Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín skrifar
Skoðun Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Opið svar til formanns Samleik- Útsvarsgreiðendur borga leikskólann í Kópavogi! Rakel Ýr Isaksen skrifar
Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir Skoðun
Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson Skoðun