Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson skrifar 10. október 2025 08:16 Lengi hefur verið deilt um veru Ríkisútvarpsins á samkeppnismarkaði, en á sínum tíma var settur á fót sérstakur starfshópur sem skilað niðurstöðu sinni vorið 2024 þar sem kom meðal annars fram að alvarleg staða væri uppi á fjölmiðlamarkaði og að fyrirferð RÚV á auglýsinga- og samkeppnismarkaði væri óásættanleg. Lagði starfshópurinn til að RÚV yrði tekið af auglýsingamarkaði. Þrátt fyrir þessa afgerandi niðurstöðu starfshópsins hefur enn ekkert gerst í þeim efnum. Ef til vill er það vegna þess að hollvinir RÚV hafa brugðist ókvæða við öllum slíkum áætlunum og haldið því fram að bæta verði RÚV upp tapið verði félagið tekið af auglýsingamarkaði, sérstaklega í ljósi þess að rekstur félagsins hefur ekki verið upp á marga fiska seinustu ár. Í nýjustu fundargerð stjórnar RÚV kemur fram að félagið hafi verið rekið með 160 milljóna kr. halla á fyrstu sex mánuðum ársins og að horfur sé á umtalsverðum hallarekstri á næsta ári og að óbreyttu þurfi að grípa til „frekari ráðstafana“. Þess ber þó að geta að fjárhagsvandræði RÚV, rétt eins og annarra opinberra aðila, eru ekki til komin vegna ónógra tekna, heldur vegna þess hvernig fjármununum er varið. Rekstrartekjur RÚV voru yfir 9 milljarðar kr. árið 2024 skv. ársreikningi félagsins. Þar af námu laun og launatengd gjöld tæpum 3,9 milljörðum. Þar eru ótaldar allar verktakagreiðslur félagsins, en þær hafa numið tæpum milljarði kr. á ári seinustu ár. Þessar tölur verða svo enn ótrúlegri þegar þær eru settar í samanburð við launakostnað annarra ríkisaðila. Dýrari en dómsvaldið og löggjafinn Ríkisvaldið samanstendur af þremur grundvallarstoðum sem nauðsynlegar eru til að viðhalda lýðræðislegri stjórnskipun. Þessar stoðir eru dómsvaldið, framkvæmdarvaldið og löggjafarvaldið. Það vill svo merkilega til að kostnaður við starfsmenn ríkisútvarpsins er hærri en kostnaðurinn við alla starfsmenn dómsvaldsins, þ.e. alla dómara og starfsmenn héraðsdómstólanna, Landsréttar og Hæstaréttar. Starfsmenn eins fjölmiðils er sem sagt útgjaldafrekari en heil grein ríkisvaldsins, og munar þar rúmum 700 milljónum kr. á árinu 2024. En dómsvaldið er ekki eina grein ríkisvaldsins sem er ódýrari í rekstri en RÚV, því starfsmannakostnaður löggjafans, þ.e. allir þingmenn og starfsmenn Alþingis, er einnig lægri en fjölmiðilsins góða. Munurinn er þó ekki jafn mikill og hjá dómstólunum, eða rétt rúmar 100 milljónir kr. Það kemur heldur spánskt fyrir sjónir að það þurfi fleiri starfsmenn til að halda úti einum fjölmiðli en þarf til að halda úti öllu dómskerfinu eða löggjafarvaldinu eins og það leggur sig. Ráðgátan leyst Af framansögðu er ljóst að vandi RÚV er ekki til kominn vegna skorts á tekjum, enda af nógu að taka þar. Það er því alger fásinna að ætla að „bæta“ RÚV það upp að vera tekið af auglýsingamarkaði, enda hefði RÚV aldrei átt að vera þar til að byrja með. Þess utan eru þessir rúmu sex milljarðar sem félagið fær úr ríkissjóði meira en nóg til að reka eitt stykki fjölmiðil. Því er rétt að beina frekar sjónum að útgjöldum félagsins, en þar kennir ýmissa grasa. Í ársreikningi fyrir árið 2024 kemur fram að starfsmenn RÚV hafi verið 293 í 275 og stöðugildum. Það liggur í augum uppi að ekki er þörf á tæplega 300 starfsmönnum til að reka einn fjölmiðil, sérstaklega í ljósi þess að RÚV er lögum samkvæmt eingöngu skylt að halda úti einni sjónvarpsstöð og tveimur útvarpsstöðvum. Hluti vandans er hins vegar sá að RÚV tekið ákvörðun um að gera sig gildandi á allt öðrum vígstöðum, eins og t.d. í hlaðvarpssenunni, á Instagram, Linkedin og á kínverska njósnamiðlinum TikTok. Hvers vegna er hins vegar ekki vitað. Það er vel skiljanlegt að einhverjir vilji ólmir horfa á Barnaby ráða gátuna í þúsundasta skiptið eða horfa á Gísla Martein ræða við sömu gestina í hverri viku. Ólíkur er smekkur mannanna í þeim efnum. Það þarf hins vegar engan Barnaby, og því síður einhvern starfshóp, til þess að leysa gátuna um hvernig koma má á heilbrigðu fjölmiðlaumhverfi og bæta rekstur RÚV. Það hefur lengi verið vitað að skilvirkasta leiðin að því marki er að taka RÚV af auglýsingamarkaði og endurskipuleggja störf þess. Það eina sem vantar er bara nógu marga stjórnmálamenn sem hafa vilja og þor til þess að leggja það til. Fyrirsjáanleg viðbrögð ríkisstjórnarinnar Þrátt fyrir að ráðgátan um RÚV sé auðleyst kýs ríkisstjórnin að leita annarra leiða til að hrista upp í fjölmiðlamarkaðnum. Og þvert á engar spár var niðurstaðan gamla góða skattahækkunin. Í gær lagði nefnilega menningar- nýsköpunar- og háskólaráðherra fram í samráðsgátt frumvarp til laga um menningarframlag streymisveitna, þar sem mælt er fyrir um splunkunýjan skatt á streymisveitur, jafnt innlendar sem erlendar. Og ekki nóg með að ráðherrann leggi til aukna skattheimtu á einkarekna fjölmiðla þá bítur hann höfuðið af skömminni með því að undanþiggja RÚV frá skattheimtunni og raska þannig enn frekar samkeppni á íslenskum fjölmiðlamarkaði. Þetta eru kaldar kveðjur frá ríkisstjórninni til einkarekinna fjölmiðla. Höfundur er lögfræðingur og starfsmaður þingflokks Sjálfstæðisflokksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ríkisútvarpið Alþingi Ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttur Helgi Brynjarsson Mest lesið Íslenska er leiðinleg Nói Pétur Á Guðnason Skoðun Árásir á gyðinga í skugga þjóðarmorðs Helen Ólafsdóttir Skoðun Hverjum voru ráðherrann og RÚV að refsa? Júlíus Valsson Skoðun Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun „Quiet, piggy“ Harpa Kristbergsdóttir Skoðun Um ólaunaða vinnu, velsæld og nýja sýn á hagkerfið Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffía S. Sigurgeirsdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun Kjósið reið og óupplýst! Ragnheiður Kristín Finnbogadóttir Skoðun Þrjú slys á sama stað en svarið er: Það er allt í lagi hér! Róbert Ragnarsson Skoðun Réttar upplýsingar um rekstur og fjármögnun RÚV Stefán Eiríksson,Björn Þór Hermannsson Skoðun Ísland er ekki í hópi þeirra sem standa sig best í loftslagsmálum Eyþór Eðvarðsson Skoðun Skoðun Skoðun Hverjum voru ráðherrann og RÚV að refsa? Júlíus Valsson skrifar Skoðun Íslenska er leiðinleg Nói Pétur Á Guðnason skrifar Skoðun Þrjú slys á sama stað en svarið er: Það er allt í lagi hér! Róbert Ragnarsson skrifar Skoðun Réttar upplýsingar um rekstur og fjármögnun RÚV Stefán Eiríksson,Björn Þór Hermannsson skrifar Skoðun Kjósið reið og óupplýst! Ragnheiður Kristín Finnbogadóttir skrifar Skoðun Ekkert barn á Íslandi á að búa við fátækt Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Árásir á gyðinga í skugga þjóðarmorðs Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hundrað doktorsgráður Ólafur Eysteinn Sigurjónsson skrifar Skoðun EES: ekki slagorð — heldur réttindi Yngvi Ómar Sigrúnarson skrifar Skoðun Að þjóna íþróttum Rögnvaldur Hreiðarsson skrifar Skoðun „Quiet, piggy“ Harpa Kristbergsdóttir skrifar Skoðun Ísland er ekki í hópi þeirra sem standa sig best í loftslagsmálum Eyþór Eðvarðsson skrifar Skoðun Ísland, öryggi og almennur viðbúnaður Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Um ólaunaða vinnu, velsæld og nýja sýn á hagkerfið Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffía S. Sigurgeirsdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Leysum húsnæðisvandann Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Hugleiðing um jól, fæðingu Krists og inngilding á Íslandi Nicole Leigh Mosty skrifar Skoðun Betri en við höldum Hjálmar Gíslason skrifar Skoðun Draumurinn um ESB-samning er uppgjöf – Ekki fórna framtíðinni fyrir falsöryggi Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Setjum við Ísland í fyrsta sæti? Júlíus Valsson skrifar Skoðun Misskilningur Viðreisnar um áhrif EES-úrsagnar á Íslendinga erlendis Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Skattahækkanir í felum – árás á heimilin Lóa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Að fyrirgefa sjálfum sér Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hér starfa líka (alls konar) konur Selma Svavarsdóttir skrifar Skoðun Kílómetragjald í blindgötu – þegar stjórnvöld misskilja ferðaþjónustuna Þórir Garðarsson skrifar Skoðun 5 vaxtalækkanir á einu ári Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Falskur finnst mér tónninn Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Treystir Viðreisn þjóðinni í raun? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Frá sr. Friðriki til Eurovision: Sama woke-frásagnarvélin, sama niðurrifsverkefni gegn gyðing-kristnum rótum Vesturlanda Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Þingmaður með hálfsannleik um voffann Úffa Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Allt fyrir ekkert – eða ekkert fyrir allt? Eggert Sigurbergsson skrifar Sjá meira
Lengi hefur verið deilt um veru Ríkisútvarpsins á samkeppnismarkaði, en á sínum tíma var settur á fót sérstakur starfshópur sem skilað niðurstöðu sinni vorið 2024 þar sem kom meðal annars fram að alvarleg staða væri uppi á fjölmiðlamarkaði og að fyrirferð RÚV á auglýsinga- og samkeppnismarkaði væri óásættanleg. Lagði starfshópurinn til að RÚV yrði tekið af auglýsingamarkaði. Þrátt fyrir þessa afgerandi niðurstöðu starfshópsins hefur enn ekkert gerst í þeim efnum. Ef til vill er það vegna þess að hollvinir RÚV hafa brugðist ókvæða við öllum slíkum áætlunum og haldið því fram að bæta verði RÚV upp tapið verði félagið tekið af auglýsingamarkaði, sérstaklega í ljósi þess að rekstur félagsins hefur ekki verið upp á marga fiska seinustu ár. Í nýjustu fundargerð stjórnar RÚV kemur fram að félagið hafi verið rekið með 160 milljóna kr. halla á fyrstu sex mánuðum ársins og að horfur sé á umtalsverðum hallarekstri á næsta ári og að óbreyttu þurfi að grípa til „frekari ráðstafana“. Þess ber þó að geta að fjárhagsvandræði RÚV, rétt eins og annarra opinberra aðila, eru ekki til komin vegna ónógra tekna, heldur vegna þess hvernig fjármununum er varið. Rekstrartekjur RÚV voru yfir 9 milljarðar kr. árið 2024 skv. ársreikningi félagsins. Þar af námu laun og launatengd gjöld tæpum 3,9 milljörðum. Þar eru ótaldar allar verktakagreiðslur félagsins, en þær hafa numið tæpum milljarði kr. á ári seinustu ár. Þessar tölur verða svo enn ótrúlegri þegar þær eru settar í samanburð við launakostnað annarra ríkisaðila. Dýrari en dómsvaldið og löggjafinn Ríkisvaldið samanstendur af þremur grundvallarstoðum sem nauðsynlegar eru til að viðhalda lýðræðislegri stjórnskipun. Þessar stoðir eru dómsvaldið, framkvæmdarvaldið og löggjafarvaldið. Það vill svo merkilega til að kostnaður við starfsmenn ríkisútvarpsins er hærri en kostnaðurinn við alla starfsmenn dómsvaldsins, þ.e. alla dómara og starfsmenn héraðsdómstólanna, Landsréttar og Hæstaréttar. Starfsmenn eins fjölmiðils er sem sagt útgjaldafrekari en heil grein ríkisvaldsins, og munar þar rúmum 700 milljónum kr. á árinu 2024. En dómsvaldið er ekki eina grein ríkisvaldsins sem er ódýrari í rekstri en RÚV, því starfsmannakostnaður löggjafans, þ.e. allir þingmenn og starfsmenn Alþingis, er einnig lægri en fjölmiðilsins góða. Munurinn er þó ekki jafn mikill og hjá dómstólunum, eða rétt rúmar 100 milljónir kr. Það kemur heldur spánskt fyrir sjónir að það þurfi fleiri starfsmenn til að halda úti einum fjölmiðli en þarf til að halda úti öllu dómskerfinu eða löggjafarvaldinu eins og það leggur sig. Ráðgátan leyst Af framansögðu er ljóst að vandi RÚV er ekki til kominn vegna skorts á tekjum, enda af nógu að taka þar. Það er því alger fásinna að ætla að „bæta“ RÚV það upp að vera tekið af auglýsingamarkaði, enda hefði RÚV aldrei átt að vera þar til að byrja með. Þess utan eru þessir rúmu sex milljarðar sem félagið fær úr ríkissjóði meira en nóg til að reka eitt stykki fjölmiðil. Því er rétt að beina frekar sjónum að útgjöldum félagsins, en þar kennir ýmissa grasa. Í ársreikningi fyrir árið 2024 kemur fram að starfsmenn RÚV hafi verið 293 í 275 og stöðugildum. Það liggur í augum uppi að ekki er þörf á tæplega 300 starfsmönnum til að reka einn fjölmiðil, sérstaklega í ljósi þess að RÚV er lögum samkvæmt eingöngu skylt að halda úti einni sjónvarpsstöð og tveimur útvarpsstöðvum. Hluti vandans er hins vegar sá að RÚV tekið ákvörðun um að gera sig gildandi á allt öðrum vígstöðum, eins og t.d. í hlaðvarpssenunni, á Instagram, Linkedin og á kínverska njósnamiðlinum TikTok. Hvers vegna er hins vegar ekki vitað. Það er vel skiljanlegt að einhverjir vilji ólmir horfa á Barnaby ráða gátuna í þúsundasta skiptið eða horfa á Gísla Martein ræða við sömu gestina í hverri viku. Ólíkur er smekkur mannanna í þeim efnum. Það þarf hins vegar engan Barnaby, og því síður einhvern starfshóp, til þess að leysa gátuna um hvernig koma má á heilbrigðu fjölmiðlaumhverfi og bæta rekstur RÚV. Það hefur lengi verið vitað að skilvirkasta leiðin að því marki er að taka RÚV af auglýsingamarkaði og endurskipuleggja störf þess. Það eina sem vantar er bara nógu marga stjórnmálamenn sem hafa vilja og þor til þess að leggja það til. Fyrirsjáanleg viðbrögð ríkisstjórnarinnar Þrátt fyrir að ráðgátan um RÚV sé auðleyst kýs ríkisstjórnin að leita annarra leiða til að hrista upp í fjölmiðlamarkaðnum. Og þvert á engar spár var niðurstaðan gamla góða skattahækkunin. Í gær lagði nefnilega menningar- nýsköpunar- og háskólaráðherra fram í samráðsgátt frumvarp til laga um menningarframlag streymisveitna, þar sem mælt er fyrir um splunkunýjan skatt á streymisveitur, jafnt innlendar sem erlendar. Og ekki nóg með að ráðherrann leggi til aukna skattheimtu á einkarekna fjölmiðla þá bítur hann höfuðið af skömminni með því að undanþiggja RÚV frá skattheimtunni og raska þannig enn frekar samkeppni á íslenskum fjölmiðlamarkaði. Þetta eru kaldar kveðjur frá ríkisstjórninni til einkarekinna fjölmiðla. Höfundur er lögfræðingur og starfsmaður þingflokks Sjálfstæðisflokksins.
Um ólaunaða vinnu, velsæld og nýja sýn á hagkerfið Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffía S. Sigurgeirsdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Réttar upplýsingar um rekstur og fjármögnun RÚV Stefán Eiríksson,Björn Þór Hermannsson skrifar
Skoðun Um ólaunaða vinnu, velsæld og nýja sýn á hagkerfið Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffía S. Sigurgeirsdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir skrifar
Skoðun Draumurinn um ESB-samning er uppgjöf – Ekki fórna framtíðinni fyrir falsöryggi Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Misskilningur Viðreisnar um áhrif EES-úrsagnar á Íslendinga erlendis Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Kílómetragjald í blindgötu – þegar stjórnvöld misskilja ferðaþjónustuna Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Frá sr. Friðriki til Eurovision: Sama woke-frásagnarvélin, sama niðurrifsverkefni gegn gyðing-kristnum rótum Vesturlanda Hilmar Kristinsson skrifar
Um ólaunaða vinnu, velsæld og nýja sýn á hagkerfið Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffía S. Sigurgeirsdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun