“These Kinds of Things Just Don’t Happen in Iceland” Melissa Williams skrifar 9. febrúar 2023 16:31 A quick look at the culture of exploitation of immigrants. When looking to visit Iceland, tourists from far and wide often look to luxury hotel chains for accommodations. When looking to move to Iceland, immigrants and refugees often look to luxury hotel chains for work. Part of one of the largest industries in the country, these hotels and their owners gross millions of kronur daily. Luxury hotel chains are also one of the top employers of immigrant and refugee workers, particularly in their cleaning departments. Unfortunately, the wages for these workers are often low; day-time workers with a basic salary of a little over 370,000iskmonthly, some of the lowest wages in the country; for reference, the average monthly salary in Iceland hovers around 750,000-800,000isk. The hours are also often long, and the working conditions difficult, sometimes with one cleaner for every 50 rooms. As immigrants or tourists from less hospitable countries, when we express anxiety about certain scenarios we often hear locals say the sentiment, “these kinds of things just don’t happen in Iceland.” Which, for the most part is true and a fact for which I am thankful. However, as globalization continues and businesses here become less personal (the workforce less made up of your brother-in-law and his cousin, and more of these unknown people from unknown lands) the sentiment becomes less and less true. This has exacerbated the culture of exploitation and abuse in many of the sectors that hire these ‘unknown people’. Of course, these workers have unions, as is their right under Icelandic law (many of these workers are under Efling, whose membership is around 50% immigrants). However, when these workers showed support for their union’s actions to increase their pay, management and ownership began threatening and berating their lowest-waged earners in clear retaliation. “But these kinds of things just don’t happen in Iceland”—this is an argument that only hurts the workers. What is needed now is awareness and solidarity, not complacency. Not all is lost, however. Workers and union leaders have not taken on a defeatist attitude. They are doing everything in their power to create a better Iceland for the hotel workers, and other low-wages workers. Tourists can help, of course, by being aware of the vast exploitation and abuse suffered by these workers. They can help by doing research into the lodgings they choose, and by letting hotel management and ownership know they stand in solidarity with the workers. The author is a member of Efling and part of the negotiation committee. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kjaraviðræður 2022-23 Mest lesið Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir Skoðun Hví borgar útgerðin – ekki malarnáman? Guðmundur Edgarsson Skoðun Vill Sjálfstæðisflokkurinn láta taka sig alvarlega? Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Vantraust Flokks fólksins á Viðreisn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson Skoðun Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir Skoðun Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir Skoðun Enginn skilinn eftir á götunni Dagmar Valsdóttir Skoðun Hverjir eiga Ísland? Jón Baldvin Hannibalsson Skoðun Undirbúum börnin fyrir skólann með hjálp gervigreindar Sigvaldi Einarsson Skoðun Skoðun Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir skrifar Skoðun Vill Sjálfstæðisflokkurinn láta taka sig alvarlega? Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Undirbúum börnin fyrir skólann með hjálp gervigreindar Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Enginn skilinn eftir á götunni Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir skrifar Skoðun Hví borgar útgerðin – ekki malarnáman? Guðmundur Edgarsson skrifar Skoðun Vantraust Flokks fólksins á Viðreisn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 48 daga blekking: Loforð sem leiðir til lögbrota? Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald skrifar Skoðun Málþóf á kostnað ungs fólks Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Ómeðvituð vörn í orðræðu – þegar vald ver sjálft sig Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Við krefjumst sanngirni og aðgerð strax Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Verið öll hjartanlega velkomin á Unglingalandsmót á Egilsstöðum Jónína Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Úrsúla og öryggismálin - Stöndum gegn vígvæðingu Guttormur Þorsteinsson skrifar Skoðun Verðmætatap auðlindagjaldanna – Hverra og hvernig? Haukur V. Alfreðsson skrifar Skoðun Ertu nú alveg viss um að hafa læst hurðinni? Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Sanngirni að brenna 230 milljarða króna? Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Strandveiðar eru ekki sóun Örn Pálsson skrifar Skoðun „Ísland mun taka þátt í þvingunaraðgerðum gegn Ísrael náist samstaða fleiri ríkja“ Einar Ólafsson skrifar Skoðun SFS skuldar Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Hvar er hjálpin sem okkur var lofað? Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Áform um fleiri strandveiðidaga: Áhættusöm ákvörðun Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Í nafni „sanngirni“ brenndi ríkisstjórn 230 milljörðum – lífeyrir landsmanna fór á bálið Elliði Vignisson skrifar Skoðun Flugnám - Fjórði hluti: Hlutverk Reykjavíkurflugvallar í flugnámi Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Slítum stjórnmálasambandi við Ísrael! Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Aukið við sóun með einhverjum ráðum Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Kæru valkyrjur, hatrið sigraði líklega í þetta skiptið Arnar Laxdal skrifar Sjá meira
A quick look at the culture of exploitation of immigrants. When looking to visit Iceland, tourists from far and wide often look to luxury hotel chains for accommodations. When looking to move to Iceland, immigrants and refugees often look to luxury hotel chains for work. Part of one of the largest industries in the country, these hotels and their owners gross millions of kronur daily. Luxury hotel chains are also one of the top employers of immigrant and refugee workers, particularly in their cleaning departments. Unfortunately, the wages for these workers are often low; day-time workers with a basic salary of a little over 370,000iskmonthly, some of the lowest wages in the country; for reference, the average monthly salary in Iceland hovers around 750,000-800,000isk. The hours are also often long, and the working conditions difficult, sometimes with one cleaner for every 50 rooms. As immigrants or tourists from less hospitable countries, when we express anxiety about certain scenarios we often hear locals say the sentiment, “these kinds of things just don’t happen in Iceland.” Which, for the most part is true and a fact for which I am thankful. However, as globalization continues and businesses here become less personal (the workforce less made up of your brother-in-law and his cousin, and more of these unknown people from unknown lands) the sentiment becomes less and less true. This has exacerbated the culture of exploitation and abuse in many of the sectors that hire these ‘unknown people’. Of course, these workers have unions, as is their right under Icelandic law (many of these workers are under Efling, whose membership is around 50% immigrants). However, when these workers showed support for their union’s actions to increase their pay, management and ownership began threatening and berating their lowest-waged earners in clear retaliation. “But these kinds of things just don’t happen in Iceland”—this is an argument that only hurts the workers. What is needed now is awareness and solidarity, not complacency. Not all is lost, however. Workers and union leaders have not taken on a defeatist attitude. They are doing everything in their power to create a better Iceland for the hotel workers, and other low-wages workers. Tourists can help, of course, by being aware of the vast exploitation and abuse suffered by these workers. They can help by doing research into the lodgings they choose, and by letting hotel management and ownership know they stand in solidarity with the workers. The author is a member of Efling and part of the negotiation committee.
Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir Skoðun
Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir Skoðun
Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar
Skoðun Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir skrifar
Skoðun Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Frá vinnuþræli til ríkisborgara: Ég er innflytjandi sem þið getið ekki losnað við Ian McDonald skrifar
Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar
Skoðun Verið öll hjartanlega velkomin á Unglingalandsmót á Egilsstöðum Jónína Brynjólfsdóttir skrifar
Skoðun „Ísland mun taka þátt í þvingunaraðgerðum gegn Ísrael náist samstaða fleiri ríkja“ Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Í nafni „sanngirni“ brenndi ríkisstjórn 230 milljörðum – lífeyrir landsmanna fór á bálið Elliði Vignisson skrifar
Skoðun Flugnám - Fjórði hluti: Hlutverk Reykjavíkurflugvallar í flugnámi Matthías Arngrímsson skrifar
Stúdentar eiga ekki að borga fyrir vanfjármögnun háskólanna Ármann Leifsson,María Björk Stefánsdóttir Skoðun
Ég hef ofurtrú á manneskjunni í forvörnum og öryggi á bæjarhátíðunum Arnrún María Magnúsdóttir Skoðun