Hvar er best að búa á Íslandi? Sæunn Gísladóttir skrifar 6. mars 2023 08:31 Um þessar mundir er í sýningu á Stöð 2 fjórða serían af hinum frábæru mannlífsþáttum Lóu Pindar Aldísardóttur, Hvar er best að búa? Eins og margir aðrir hef ég notið þess að horfa á þessa þætti ekki einungis til að fá innsýn inn í daglegt líf í framandi löndum á borð við Marokkó eða Indónesíu, heldur til að sjá hversu fjölbreytt tilveran getur verið. Rauði þráðurinn í daglegu lífi viðmælenda er einmitt að hægt sé að skapa sér það líf sem maður vill. Tilveran þarf ekki að vera einhvern veginn, við getum einfaldað líf okkar og notið þess betur. Margir viðmælendur eru alsælir í sínu lífi og sannfæra man alveg að í þeirra nýja heimalandi sé best að búa. En hvað með á Íslandi, hvar er best að búa þar? Fyrir tæpu ári síðan flutti ég ásamt litlu fjölskyldunni minni á Siglufjörð. Siglufjörður á sér merkilega sögu, enda þekktur síldarbær. En eftir tímabil sem einkenndist af fólksflutningum úr firðinum hefur mikil uppbygging átt sér stað á svæðinu síðastliðinn áratug, bæði í ferðaþjónustu og í líftækni og má segja að bærinn sé í blóma á ný. Margir Siglfirðingar eru að snúa heim á ný eftir langdvöl í öðrum heimsálfum. Ég og maðurinn minn erum bæði fædd og uppalin á höfuðborgarsvæðinu og nánast allir okkar vinir og fjölskylda búsett þar. Það var merkilegt að þegar við tilkynntum áform okkar um að flytja út á land voru allir með spurningar: Hvers vegna? Hvar ætlið þið að vinna? Hvað ætlið þið að gera þar? Það er merkilegt að enginn spurði spurninga nokkrum árum áður þegar við fluttum til útlanda, það er orðinn sjálfsagður hluti af lífsreynslu fólks á þrítugsaldri. Það virðist meira stökk að flytja út á land frá höfuðborgarsvæðinu en af landi brott. Hugmyndin var reyndar ekki ný af nálinni. Hún kom fyrst upp sumarið 2019, þá komum við til Íslands í stutta heimsókn frá London þar sem við vorum búsett og störfuðum bæði. Við höfðum séð fyrir okkur að flytja á endanum aftur heim til Íslands, hér vildum við kaupa húsnæði og eignast börn. Höfuðborgin var þó ekki að heilla okkur, en hvað með að vera á sama landi og ættingjarnir og vinir, en í rólegra umhverfi, í betri tengslum við náttúruna? Stærsti höfuðverkurinn þegar við fórum að hugsa um þetta var vinnan, við sáum ekki fyrir okkur að geta auðveldlega fengið vinnu úti á landi sem hæfði okkar menntun og reynslu. En svo kom Covid, og einn fylgifiskur faraldursins var aukinn möguleiki á fjarvinnu. Eitt leiddi af öðru og við rákumst á fullkomið hús á Siglufirði, stað sem við vissum lítið um en heilluðumst alveg að þegar við sóttum hann heim. Eftir tæpt ár hér get ég ekki sagt annað en að bærinn hafi uppfyllt væntingar okkar. Eftir að hafa verið búsett saman í London og í uppvexti okkar m.a. í Danmörku og Frakklandi vildum við vera búsett á stað þar sem við þyrftum ekki að keyra út um allt. Hér er hægt að ganga hvert sem er og við enda götunnar tekur sveitavegur við. Siglufjörður er eiginlega hið fullkomna fimmtán mínútna hverfi, það er ekki lengri gangur en það í skrifstofuhúsnæðið okkar, í búðina, bakaríið, sundlaugina eða leikskólann. Það er eðli málsins samkvæmt minna um að vera hér en í Reykjavík og man getur leiðst, en það er líka eitthvað svo notalegt við rólegheitin; það er takmarkað hversu mikið er hægt að þeytast um bæinn á einum degi. Margir aðrir kostir fylgja lífinu hér, húsnæðisverð er lægra en á höfuðborgarsvæðinu og við gátum því keypt stærra húsnæði með gestaherbergi. Við söknum daglegra samskipta við fólkið okkar fyrir sunnan en líkt og þegar við bjuggum erlendis fáum við gæðastundir, nokkra daga í senn, á móti. Hér er líka betra ástand með leikskóla en í höfuðborginni, dóttir okkar byrjaði viku eftir eins árs afmælið í aðlögun. Áður en hún byrjaði vorum við búin að kynnast mörgum af starfsmönnum leikskólans og því voru þetta ekki ókunnugir sem tóku á móti dóttur okkar fyrsta leikskóladaginn hennar. Það eru að sjálfsögðu gallar við landsbyggðarlífið, þörf á betri vegum og göngum koma fyrst upp í hugann, aðgengi að þjónustu getur verið ábótavant, og veðurviðvaranir hafa sett strik í reikninginn í ferðaplönum okkar oftar en einu sinni. Engu að síður get ég ekki annað en mælt með því að borgarbúar prófi þetta. Þetta er í fyrsta sinn sem mér líður eins og ég sé raunverulega hluti af samfélagi. Því er þessi grein að einhverju leyti áskorun til Lóu Pindar, viltu ekki líka kanna hvar er besta að búa á Íslandi? Höfundur er íbúi á Siglufirði. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fjallabyggð Mest lesið Hvað á ég að gera í því? María Rut Hinriksdóttir Skoðun Látum þá hlæja því þeir tapa hvort sem er Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Væri ekki bara hreinlegra að vísa manni úr landi? Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Ríkisstjórnin seilist í sjóði erfiðisvinnufólks Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Skortur á serótónín Gunnar Dan Wiium Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa Skoðun Ég vil ekki þennan veruleika Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir Skoðun Veistu þitt skýjaspor? Hólmfríður Rut Einarsdóttir,Þóra Rut Jónsdóttir Skoðun Samrýmist það samfélagslegri ábyrgð ef fyrirtæki þitt er aðili að Viðskiptaráði? Andri Snær Magnason Skoðun Orkunýlendan Ísland? Bjarni Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Hvað á ég að gera í því? María Rut Hinriksdóttir skrifar Skoðun Gætum við verið betri hvert við annað? Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Ríkisstjórnin seilist í sjóði erfiðisvinnufólks Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Þar sem náttúran tapar Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Fjárfesting í háskólum Magnús Karl Magnússon skrifar Skoðun Orkunýlendan Ísland? Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Ég vil ekki þennan veruleika Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir skrifar Skoðun Grímulaus grænþvottur Dofri Hermannsson skrifar Skoðun Samrýmist það samfélagslegri ábyrgð ef fyrirtæki þitt er aðili að Viðskiptaráði? Andri Snær Magnason skrifar Skoðun Skortur á serótónín Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Þegar sorgin bankar upp á Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Látum þá hlæja því þeir tapa hvort sem er Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Alzheimer - mennska og mildi Ragnheiður Ríkharðsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsa bætt um 64 milljarða Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er krónan að valda átökum á milli kynslóða? Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Varhugaverð þróun í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Bóf-ar(ion)? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Þetta er ekki allt að koma með fjárlagafrumvarpinu Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson skrifar Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Viðskiptaþvinganir gegn Ísrael Steinunn Þóra Árnadóttir skrifar Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason skrifar Skoðun Snúum hjólunum áfram Andrés Ingi Jónsson skrifar Skoðun Búðu til pláss – fyrir öll börn Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Kenningar úr gildi svo að kirkjan þarf að komast á annað stig Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Dansaðu vindur Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þessi stórskrítnu norm í óbarnvænu samfélagi Sólveig María Svavarsdóttir skrifar Sjá meira
Um þessar mundir er í sýningu á Stöð 2 fjórða serían af hinum frábæru mannlífsþáttum Lóu Pindar Aldísardóttur, Hvar er best að búa? Eins og margir aðrir hef ég notið þess að horfa á þessa þætti ekki einungis til að fá innsýn inn í daglegt líf í framandi löndum á borð við Marokkó eða Indónesíu, heldur til að sjá hversu fjölbreytt tilveran getur verið. Rauði þráðurinn í daglegu lífi viðmælenda er einmitt að hægt sé að skapa sér það líf sem maður vill. Tilveran þarf ekki að vera einhvern veginn, við getum einfaldað líf okkar og notið þess betur. Margir viðmælendur eru alsælir í sínu lífi og sannfæra man alveg að í þeirra nýja heimalandi sé best að búa. En hvað með á Íslandi, hvar er best að búa þar? Fyrir tæpu ári síðan flutti ég ásamt litlu fjölskyldunni minni á Siglufjörð. Siglufjörður á sér merkilega sögu, enda þekktur síldarbær. En eftir tímabil sem einkenndist af fólksflutningum úr firðinum hefur mikil uppbygging átt sér stað á svæðinu síðastliðinn áratug, bæði í ferðaþjónustu og í líftækni og má segja að bærinn sé í blóma á ný. Margir Siglfirðingar eru að snúa heim á ný eftir langdvöl í öðrum heimsálfum. Ég og maðurinn minn erum bæði fædd og uppalin á höfuðborgarsvæðinu og nánast allir okkar vinir og fjölskylda búsett þar. Það var merkilegt að þegar við tilkynntum áform okkar um að flytja út á land voru allir með spurningar: Hvers vegna? Hvar ætlið þið að vinna? Hvað ætlið þið að gera þar? Það er merkilegt að enginn spurði spurninga nokkrum árum áður þegar við fluttum til útlanda, það er orðinn sjálfsagður hluti af lífsreynslu fólks á þrítugsaldri. Það virðist meira stökk að flytja út á land frá höfuðborgarsvæðinu en af landi brott. Hugmyndin var reyndar ekki ný af nálinni. Hún kom fyrst upp sumarið 2019, þá komum við til Íslands í stutta heimsókn frá London þar sem við vorum búsett og störfuðum bæði. Við höfðum séð fyrir okkur að flytja á endanum aftur heim til Íslands, hér vildum við kaupa húsnæði og eignast börn. Höfuðborgin var þó ekki að heilla okkur, en hvað með að vera á sama landi og ættingjarnir og vinir, en í rólegra umhverfi, í betri tengslum við náttúruna? Stærsti höfuðverkurinn þegar við fórum að hugsa um þetta var vinnan, við sáum ekki fyrir okkur að geta auðveldlega fengið vinnu úti á landi sem hæfði okkar menntun og reynslu. En svo kom Covid, og einn fylgifiskur faraldursins var aukinn möguleiki á fjarvinnu. Eitt leiddi af öðru og við rákumst á fullkomið hús á Siglufirði, stað sem við vissum lítið um en heilluðumst alveg að þegar við sóttum hann heim. Eftir tæpt ár hér get ég ekki sagt annað en að bærinn hafi uppfyllt væntingar okkar. Eftir að hafa verið búsett saman í London og í uppvexti okkar m.a. í Danmörku og Frakklandi vildum við vera búsett á stað þar sem við þyrftum ekki að keyra út um allt. Hér er hægt að ganga hvert sem er og við enda götunnar tekur sveitavegur við. Siglufjörður er eiginlega hið fullkomna fimmtán mínútna hverfi, það er ekki lengri gangur en það í skrifstofuhúsnæðið okkar, í búðina, bakaríið, sundlaugina eða leikskólann. Það er eðli málsins samkvæmt minna um að vera hér en í Reykjavík og man getur leiðst, en það er líka eitthvað svo notalegt við rólegheitin; það er takmarkað hversu mikið er hægt að þeytast um bæinn á einum degi. Margir aðrir kostir fylgja lífinu hér, húsnæðisverð er lægra en á höfuðborgarsvæðinu og við gátum því keypt stærra húsnæði með gestaherbergi. Við söknum daglegra samskipta við fólkið okkar fyrir sunnan en líkt og þegar við bjuggum erlendis fáum við gæðastundir, nokkra daga í senn, á móti. Hér er líka betra ástand með leikskóla en í höfuðborginni, dóttir okkar byrjaði viku eftir eins árs afmælið í aðlögun. Áður en hún byrjaði vorum við búin að kynnast mörgum af starfsmönnum leikskólans og því voru þetta ekki ókunnugir sem tóku á móti dóttur okkar fyrsta leikskóladaginn hennar. Það eru að sjálfsögðu gallar við landsbyggðarlífið, þörf á betri vegum og göngum koma fyrst upp í hugann, aðgengi að þjónustu getur verið ábótavant, og veðurviðvaranir hafa sett strik í reikninginn í ferðaplönum okkar oftar en einu sinni. Engu að síður get ég ekki annað en mælt með því að borgarbúar prófi þetta. Þetta er í fyrsta sinn sem mér líður eins og ég sé raunverulega hluti af samfélagi. Því er þessi grein að einhverju leyti áskorun til Lóu Pindar, viltu ekki líka kanna hvar er besta að búa á Íslandi? Höfundur er íbúi á Siglufirði.
Samrýmist það samfélagslegri ábyrgð ef fyrirtæki þitt er aðili að Viðskiptaráði? Andri Snær Magnason Skoðun
Skoðun Samrýmist það samfélagslegri ábyrgð ef fyrirtæki þitt er aðili að Viðskiptaráði? Andri Snær Magnason skrifar
Skoðun Varhugaverð þróun í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Guðrún Margrét Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt skrifar
Samrýmist það samfélagslegri ábyrgð ef fyrirtæki þitt er aðili að Viðskiptaráði? Andri Snær Magnason Skoðun