Frelsi katta skiptir meira máli en frelsissvipting barns Alma Björk Ástþórsdóttir skrifar 7. nóvember 2021 13:31 Í fréttum vikunnar stóð kynbundið ofbeldi, loftlagsráðstefna og lausaganga katta mest uppúr að mati viðmælenda í bítinu. „Það voru tvö hitamál í þessari viku, annars vegar drottningarviðtalið í Kveik og hins vegar bann við lausagöngu katta,“ var svo haft eftir Þórhildi Gyðu Arnarsdóttur í Fréttablaðinu. En tókuð þið eftir því að kennari og þrír aðrir starfsmenn skóla voru kærðir til lögreglu fyrir brot á hegningar- og barnalögum vegna innilokunar barns? Hafið þið tekið eftir því að Umboðsmaður Alþingis, einn æðsti eftirlitsaðili stjórnsýslu og ríkis er að bregðast við ábendingum foreldra um einangrun barna? Að það sé til vitnis um að málið sé tekið alvarlega og þörf á að bregðast við. Það er þó ekki nóg til þess að ráðamenn eða menntastofnanir bregðist við... Ofbeldi er ömurlegt, alveg sama í hvaða mynd það birtist Hvers vegna þegir samfélagið yfir ofbeldi gegn barni en brjálast yfir kynferðisofbeldi? Ekki misskilja mig – ég vil að samfélagið brjálist yfir kynferðisofbeldi. En ég vil líka að það brjálist yfir ofbeldi gegn barni af hálfu kennara!!! Þó að við séum að tala um mjög svo ólíkt ofbeldi, þá er þetta tvennt ofbeldi engu að síður. Hvers vegna er þessi munur á vitundarvakningu? Hvers vegna geta sumir kennarar til dæmis fordæmt kynferðisofbeldi en réttlætt að loka barn inni? Þegar einhver segir að barn hljóti að hafa gert eitthvað sem olli því að það var lokað eitt inni þá jafngildir það í mínum huga að segja að einhver hafi kallað yfir sig kynferðisofbeldi með hegðun eða klæðaburði. Að segja að stundum sé ekkert annað í stöðunni en að loka barn eitt inni, er í mínum huga ekkert annað en gerendameðvirkni. Að segja að það hljóti að vera tvær hliðar á málinu þegar barn hefur verið læst inni er einnig gerendameðvirkni. ÞAÐ ER NEFNILEGA ALDREI Í LAGI AÐ LÆSA BARN INNI! Þannig að það er aldrei nema ein hlið á því máli. Það sem kveikti í þessum vangaveltum mínum var þegar ég las ágætis viðtal við þolanda kynferðisofbeldis þar sem hún segir: ”Ég er orðin langþreytt á því hvernig umræða um kynferðisbrot er hér á landi. Gerendum er hampað og þolendur eru skrímslavæddir. Þolendur eru sakaðir um að eyðileggja líf og frama gerenda sinna með því að stíga fram, meðan þeir sjá alveg um það sjálfir með sínum gjörðum og algjörum skorti á iðrun.” Ég get nefnilega svo auðveldlega yfirfært þessar tilfinningar yfir á okkar baráttu. Ég er orðin langþreytt á því að þessi börn eru vanrækt í skólakerfinu sem leiðir af sér enn verri hegðun og svo eru ÞAU vandamálið. Börnunum sem líður virkilega illa og sýna þá vanlíðan með óásættanlegri hegðun eru í hugum margra skrímslavædd. Þessi börn eru sökuð um að eyðileggja fyrir öllum hinum ”góðu” börnunum sem bara vilja vera í skólanum og læra. Foreldrar sem tjá sig um þessi mál eru ”erfiðir” foreldrar. En kennarar sem læsa barn inni og réttlæta það frekar en að sýna iðrun dæma sig sjálfir með nákvæmlega sama hætti og gerendur í öðrum ofbeldismálum. Getum við verið sammála um að barn sem líður illa og sýnir það með óæskilegri hegðun er alltaf þolandi? Að barnið er þolandi sem fer í vörn í aðstæðum sem það er sett í og ræður ekki við? Barnið fæddist lítið og ósjálfbjarga. Við lofuðum að passa það og gera það vel, hvort sem við erum foreldrar, ættingjar, kennarar, læknar eða hvað annað. En sum börn þroskast ekki eðlilega. Og þau eiga þar af leiðandi erfiðara með að passa í kassann sem samfélagið hefur skapað. Það er ekki þar með sagt að þau séu úrhrök sem má læsa inni í herbergi þegar fólkið í kringum það megnar ekki að hjálpa því. Það þýðir að á vissu tímabili er barnið að glíma við einhverskonar færniskerðingu og þarf þess vegna ekstra mikla hjálp. Það er skylda okkar að hjálpa því. Og þetta er samfélagslegur vandi en ekki bara vandi foreldranna og alls ekki vandi barnsins. Foreldrar eiga að senda börnin sín í skóla og þá er það lágmarkskrafa að foreldrar geti treyst því að barnið fái nauðsynlega þjálfun og verið sé að vinna í þeim færniskerðingum sem það býr við án þess að það þurfi að upplifa ofbeldi og niðurlægingu. En staðreyndin er sú að í mörgum skólum eru þessi börn markvisst brotin niður. Og svo þurfa margir foreldrar að sitja undir því að uppeldið sé vandamálið þegar þeir hafa ekki einu sinni tök á að grípa inn í. Hafið það í huga elsku fólk, næst þegar það berast fréttir af auknu ofbeldi meðal unglinga. Ef til vill er meingallað skólakerfi rót vandans frekar en heimilin. Ofbeldi er ofbeldi og það á aldrei að líðast. Hættum að fordæma ofbeldi í einni mynd en hunsa það í annarri mynd. Höfundur er stofnandi grasrótarhópsins Sagan okkar, sem berst fyrir réttindum barna með sérþarfir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Alma Björk Ástþórsdóttir Mest lesið Það er betra fyrir okkur öll að Háskóli Íslands efli fjarnám Darri Rafn Hólmarsson Skoðun Stríðsglæpir sem munu ekki gleymast! Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Þegar líða fer að jólum Ísak Hilmarsson Skoðun Níðingsverk Jón Daníelsson Skoðun 5.maí Alþjóðadagur ljósmæðra Unnur Berglind Friðriksdóttir Skoðun Það er flókið að eiga næstum 500 milljarða króna á Íslandi Þórður Snær Júlíusson Skoðun Hingað og ekki lengra Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Stjórnvöld, Óskar á heima hér! Þóra Andrésdóttir Skoðun Við eigum ekki efni á vonleysi né uppgjöf Magnús Magnússon Skoðun Tími kominn til aðgerða gegn Ísrael Ingólfur Gíslason Skoðun Skoðun Skoðun Við eigum ekki efni á vonleysi né uppgjöf Magnús Magnússon skrifar Skoðun Hingað og ekki lengra Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Kafli eitt: Tómlæti Íslendinga Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þegar líða fer að jólum Ísak Hilmarsson skrifar Skoðun Svansvottaðar íbúðir – fjárfesting í lífsgæðum Bergþóra Góa Kvaran skrifar Skoðun Hættulegt tal Sjálfstæðisflokksins og Viðskiptaráðs Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Þetta má ekki gerast aftur! - Álag á útsvar Sveinn Ægir Birgisson skrifar Skoðun Meistaragráða í lífsreynslu Elín Ebba Ásmundsdóttir skrifar Skoðun Stjórnvöld, Óskar á heima hér! Þóra Andrésdóttir skrifar Skoðun Dvel þú í draumahöll Hugrún Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Níðingsverk Jón Daníelsson skrifar Skoðun Umhverfi, heilsa og skólamáltíðir Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Æji nei innflytjendur Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Stríðsglæpir sem munu ekki gleymast! Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Samstaða, kjarkur og þor Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Það er betra fyrir okkur öll að Háskóli Íslands efli fjarnám Darri Rafn Hólmarsson skrifar Skoðun Yfirfull fangelsi, brostið kerfi Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Þegar rafmagn hættir að vera sjálfsagður hlutur Árni B. Möller skrifar Skoðun Það er flókið að eiga næstum 500 milljarða króna á Íslandi Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Lýðræði og framtíð RÚV: Tími til breytinga? Erling Valur Ingason skrifar Skoðun 5.maí Alþjóðadagur ljósmæðra Unnur Berglind Friðriksdóttir skrifar Skoðun Endurnýjun hugarfarsins Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Ferðamenn: Vanmetnir skattgreiðendur í íslensku hagkerfi Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Góð vísa... Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Við höfum ekki efni á tvískinnungi SFS Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað getum við lært af Víetnamstríðinu? Einar Magnússon skrifar Skoðun Góður rekstur Mosfellsbæjar og framtíðin björt Halla Karen Kristjánsdóttir,Anna Sigríður Guðnadóttir ,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Fristund.is fyrir öll - líka eldra fólk Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórn sem skeytir engu Diljá Matthíasardóttir skrifar Skoðun Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir skrifar Sjá meira
Í fréttum vikunnar stóð kynbundið ofbeldi, loftlagsráðstefna og lausaganga katta mest uppúr að mati viðmælenda í bítinu. „Það voru tvö hitamál í þessari viku, annars vegar drottningarviðtalið í Kveik og hins vegar bann við lausagöngu katta,“ var svo haft eftir Þórhildi Gyðu Arnarsdóttur í Fréttablaðinu. En tókuð þið eftir því að kennari og þrír aðrir starfsmenn skóla voru kærðir til lögreglu fyrir brot á hegningar- og barnalögum vegna innilokunar barns? Hafið þið tekið eftir því að Umboðsmaður Alþingis, einn æðsti eftirlitsaðili stjórnsýslu og ríkis er að bregðast við ábendingum foreldra um einangrun barna? Að það sé til vitnis um að málið sé tekið alvarlega og þörf á að bregðast við. Það er þó ekki nóg til þess að ráðamenn eða menntastofnanir bregðist við... Ofbeldi er ömurlegt, alveg sama í hvaða mynd það birtist Hvers vegna þegir samfélagið yfir ofbeldi gegn barni en brjálast yfir kynferðisofbeldi? Ekki misskilja mig – ég vil að samfélagið brjálist yfir kynferðisofbeldi. En ég vil líka að það brjálist yfir ofbeldi gegn barni af hálfu kennara!!! Þó að við séum að tala um mjög svo ólíkt ofbeldi, þá er þetta tvennt ofbeldi engu að síður. Hvers vegna er þessi munur á vitundarvakningu? Hvers vegna geta sumir kennarar til dæmis fordæmt kynferðisofbeldi en réttlætt að loka barn inni? Þegar einhver segir að barn hljóti að hafa gert eitthvað sem olli því að það var lokað eitt inni þá jafngildir það í mínum huga að segja að einhver hafi kallað yfir sig kynferðisofbeldi með hegðun eða klæðaburði. Að segja að stundum sé ekkert annað í stöðunni en að loka barn eitt inni, er í mínum huga ekkert annað en gerendameðvirkni. Að segja að það hljóti að vera tvær hliðar á málinu þegar barn hefur verið læst inni er einnig gerendameðvirkni. ÞAÐ ER NEFNILEGA ALDREI Í LAGI AÐ LÆSA BARN INNI! Þannig að það er aldrei nema ein hlið á því máli. Það sem kveikti í þessum vangaveltum mínum var þegar ég las ágætis viðtal við þolanda kynferðisofbeldis þar sem hún segir: ”Ég er orðin langþreytt á því hvernig umræða um kynferðisbrot er hér á landi. Gerendum er hampað og þolendur eru skrímslavæddir. Þolendur eru sakaðir um að eyðileggja líf og frama gerenda sinna með því að stíga fram, meðan þeir sjá alveg um það sjálfir með sínum gjörðum og algjörum skorti á iðrun.” Ég get nefnilega svo auðveldlega yfirfært þessar tilfinningar yfir á okkar baráttu. Ég er orðin langþreytt á því að þessi börn eru vanrækt í skólakerfinu sem leiðir af sér enn verri hegðun og svo eru ÞAU vandamálið. Börnunum sem líður virkilega illa og sýna þá vanlíðan með óásættanlegri hegðun eru í hugum margra skrímslavædd. Þessi börn eru sökuð um að eyðileggja fyrir öllum hinum ”góðu” börnunum sem bara vilja vera í skólanum og læra. Foreldrar sem tjá sig um þessi mál eru ”erfiðir” foreldrar. En kennarar sem læsa barn inni og réttlæta það frekar en að sýna iðrun dæma sig sjálfir með nákvæmlega sama hætti og gerendur í öðrum ofbeldismálum. Getum við verið sammála um að barn sem líður illa og sýnir það með óæskilegri hegðun er alltaf þolandi? Að barnið er þolandi sem fer í vörn í aðstæðum sem það er sett í og ræður ekki við? Barnið fæddist lítið og ósjálfbjarga. Við lofuðum að passa það og gera það vel, hvort sem við erum foreldrar, ættingjar, kennarar, læknar eða hvað annað. En sum börn þroskast ekki eðlilega. Og þau eiga þar af leiðandi erfiðara með að passa í kassann sem samfélagið hefur skapað. Það er ekki þar með sagt að þau séu úrhrök sem má læsa inni í herbergi þegar fólkið í kringum það megnar ekki að hjálpa því. Það þýðir að á vissu tímabili er barnið að glíma við einhverskonar færniskerðingu og þarf þess vegna ekstra mikla hjálp. Það er skylda okkar að hjálpa því. Og þetta er samfélagslegur vandi en ekki bara vandi foreldranna og alls ekki vandi barnsins. Foreldrar eiga að senda börnin sín í skóla og þá er það lágmarkskrafa að foreldrar geti treyst því að barnið fái nauðsynlega þjálfun og verið sé að vinna í þeim færniskerðingum sem það býr við án þess að það þurfi að upplifa ofbeldi og niðurlægingu. En staðreyndin er sú að í mörgum skólum eru þessi börn markvisst brotin niður. Og svo þurfa margir foreldrar að sitja undir því að uppeldið sé vandamálið þegar þeir hafa ekki einu sinni tök á að grípa inn í. Hafið það í huga elsku fólk, næst þegar það berast fréttir af auknu ofbeldi meðal unglinga. Ef til vill er meingallað skólakerfi rót vandans frekar en heimilin. Ofbeldi er ofbeldi og það á aldrei að líðast. Hættum að fordæma ofbeldi í einni mynd en hunsa það í annarri mynd. Höfundur er stofnandi grasrótarhópsins Sagan okkar, sem berst fyrir réttindum barna með sérþarfir.
Skoðun Góður rekstur Mosfellsbæjar og framtíðin björt Halla Karen Kristjánsdóttir,Anna Sigríður Guðnadóttir ,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir skrifar