“These Kinds of Things Just Don’t Happen in Iceland” Melissa Williams skrifar 9. febrúar 2023 16:31 A quick look at the culture of exploitation of immigrants. When looking to visit Iceland, tourists from far and wide often look to luxury hotel chains for accommodations. When looking to move to Iceland, immigrants and refugees often look to luxury hotel chains for work. Part of one of the largest industries in the country, these hotels and their owners gross millions of kronur daily. Luxury hotel chains are also one of the top employers of immigrant and refugee workers, particularly in their cleaning departments. Unfortunately, the wages for these workers are often low; day-time workers with a basic salary of a little over 370,000iskmonthly, some of the lowest wages in the country; for reference, the average monthly salary in Iceland hovers around 750,000-800,000isk. The hours are also often long, and the working conditions difficult, sometimes with one cleaner for every 50 rooms. As immigrants or tourists from less hospitable countries, when we express anxiety about certain scenarios we often hear locals say the sentiment, “these kinds of things just don’t happen in Iceland.” Which, for the most part is true and a fact for which I am thankful. However, as globalization continues and businesses here become less personal (the workforce less made up of your brother-in-law and his cousin, and more of these unknown people from unknown lands) the sentiment becomes less and less true. This has exacerbated the culture of exploitation and abuse in many of the sectors that hire these ‘unknown people’. Of course, these workers have unions, as is their right under Icelandic law (many of these workers are under Efling, whose membership is around 50% immigrants). However, when these workers showed support for their union’s actions to increase their pay, management and ownership began threatening and berating their lowest-waged earners in clear retaliation. “But these kinds of things just don’t happen in Iceland”—this is an argument that only hurts the workers. What is needed now is awareness and solidarity, not complacency. Not all is lost, however. Workers and union leaders have not taken on a defeatist attitude. They are doing everything in their power to create a better Iceland for the hotel workers, and other low-wages workers. Tourists can help, of course, by being aware of the vast exploitation and abuse suffered by these workers. They can help by doing research into the lodgings they choose, and by letting hotel management and ownership know they stand in solidarity with the workers. The author is a member of Efling and part of the negotiation committee. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kjaraviðræður 2022-23 Mest lesið Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir Skoðun Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir Skoðun Heilbrigðisráðherra og stjórn VIRK hafa brugðist okkur Eden Frost Kjartansbur Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Raddir fanga Helgi Gunnlaugsson Skoðun Ljúkum því sem hafið er - ný bálstofa í Gufunesi Ingvar Stefánsson Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Heilbrigðisráðherra og stjórn VIRK hafa brugðist okkur Eden Frost Kjartansbur skrifar Skoðun Þegar ríkið fer á sjóinn Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Íbúðarhúsnæði sem heimili fólks Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar Skoðun Leiðrétting veiðigjalda og varðstaðan um sérhagsmuni Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Þjóðminjasafn án fornleifafræðinga Snædís Sunna Thorlacius,Ingibjörg Áskelsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir skrifar Skoðun Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Ljúkum því sem hafið er - ný bálstofa í Gufunesi Ingvar Stefánsson skrifar Skoðun Raddir fanga Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Kann Jón Steindór ekki að reikna? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lífið sem var – á Gaza Israa Saed,Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Vöxtur inn á við og blönduð borgarbyggð er málið Ásdís Hlökk Theodórsdóttir skrifar Skoðun Tilskipanafyllerí Trumps Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Öfgar á Íslandi Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Borg þarf breidd, land þarf lausnir Ásta Björg Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Framtíð safna í síbreytilegum samfélögum Dagrún Ósk Jónsdóttir skrifar Skoðun Rjúfum þögnina og tölum um dauðann Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Virðisaukaskattur í ferðaþjónustu: Skattfríðindi eða röng túlkun? Eðli virðisaukaskatts, alþjóðlegt samhengi og hlutverk ferðaþjónustunnar sem gjaldeyrisskapandi útflutningsgreinar Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Fátækt á Íslandi: Áskoranir, viðkvæmir hópar og leiðir til úrbóta Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Verndum vörumerki í tónlist Eiríkur Sigurðsson skrifar Skoðun Hann valdi sér nafnið Leó Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Misskilin sjálfsmynd Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Hvenær er nóg nóg? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Byggðalína eða Borgarlína Guðmundur Haukur Jakobsson skrifar Skoðun Úlfar sem forðast sól! Jóna Guðbjörg Árnadóttir skrifar Sjá meira
A quick look at the culture of exploitation of immigrants. When looking to visit Iceland, tourists from far and wide often look to luxury hotel chains for accommodations. When looking to move to Iceland, immigrants and refugees often look to luxury hotel chains for work. Part of one of the largest industries in the country, these hotels and their owners gross millions of kronur daily. Luxury hotel chains are also one of the top employers of immigrant and refugee workers, particularly in their cleaning departments. Unfortunately, the wages for these workers are often low; day-time workers with a basic salary of a little over 370,000iskmonthly, some of the lowest wages in the country; for reference, the average monthly salary in Iceland hovers around 750,000-800,000isk. The hours are also often long, and the working conditions difficult, sometimes with one cleaner for every 50 rooms. As immigrants or tourists from less hospitable countries, when we express anxiety about certain scenarios we often hear locals say the sentiment, “these kinds of things just don’t happen in Iceland.” Which, for the most part is true and a fact for which I am thankful. However, as globalization continues and businesses here become less personal (the workforce less made up of your brother-in-law and his cousin, and more of these unknown people from unknown lands) the sentiment becomes less and less true. This has exacerbated the culture of exploitation and abuse in many of the sectors that hire these ‘unknown people’. Of course, these workers have unions, as is their right under Icelandic law (many of these workers are under Efling, whose membership is around 50% immigrants). However, when these workers showed support for their union’s actions to increase their pay, management and ownership began threatening and berating their lowest-waged earners in clear retaliation. “But these kinds of things just don’t happen in Iceland”—this is an argument that only hurts the workers. What is needed now is awareness and solidarity, not complacency. Not all is lost, however. Workers and union leaders have not taken on a defeatist attitude. They are doing everything in their power to create a better Iceland for the hotel workers, and other low-wages workers. Tourists can help, of course, by being aware of the vast exploitation and abuse suffered by these workers. They can help by doing research into the lodgings they choose, and by letting hotel management and ownership know they stand in solidarity with the workers. The author is a member of Efling and part of the negotiation committee.
Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun
Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar
Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar
Skoðun Virðisaukaskattur í ferðaþjónustu: Skattfríðindi eða röng túlkun? Eðli virðisaukaskatts, alþjóðlegt samhengi og hlutverk ferðaþjónustunnar sem gjaldeyrisskapandi útflutningsgreinar Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Fátækt á Íslandi: Áskoranir, viðkvæmir hópar og leiðir til úrbóta Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar
Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson Skoðun